Meylettim ıssızlığa lakin öncesi de vardı.

 

 

 

 

 

 

Hazzın değil haiz olmadıklarımın öyküsü

Misafiri olduğum bu devasa handaki

Mevsimin türküsü.

Yanık idi kelam

Yansız bir selam verdiğim

Geri dönümü olmadığı kadar

İçimin kıyıldığı

Göğün buruşuk örtüsü.

 

Hazandım öncemde

Hazırdım göç etmeye

Hazinemse yüreğim gel gör ki

Talep bulmayan sevgim

Elbet karşılık bulup bulacağım tek Makam

Aşka, Rabbine sadık

Kıyama durduğum sonsuzluğun tininde saklı

Ah, o na’şım

Sermayemse sevgi ve inancın

Her zerresi ile sürmanşet

Sevilmediğim kadar da cihanın titrinde

Ne geçiyorsa elime artık

 

Atıl yüreklerin batağı

Batıl ruhların nefretle beslenen nefisleri

Atak geçiren gece

Hicvinde yalnızlığın

İçime dikilesi kopuk bir düğme misali

İliğimi kaybettiğim

İliğimi kemiğimi kurutanlardansa haz etmediğim

 

Semazendim öncemde

Sevap bildiğim her duygu mazlumun sesinde

Saklı o kaygı ve yoksunluk duygusu

Mevsim şerefimdi

Şerefimde saklı iken insana duyduğum saygı

Dinmek bilmeyen sevgi

Kuru kuruna sevmediğim kadar

Kurunun yanında yanan yaştım

Kalemin na’şından doğan ilham

İkaz etsem de zalimi

Kursağımdan geçmedi asla haram

 

Yenilir yutulur muydu sahiden de

Öncemde doğan güne seken her hangi bir hece

Münferit aşkın

Mazur görülmediği kadar kaygılarımın

Bağcıklarının çözüldüğü

Dizimde yatan dizelerinse ihbarı

Bir bulut gibi uçuşan

Sözcüklerin dirhem yok iken önemi öncesinde…

 

Önsezim

Ah, insan sevgim

Laneti ötelediğim kadar

Layığıyla yaşayabilmenin meali

 

Bir öyküm yoktu sadece

Binlercesini dizdiğim yüreğin ipine

Kat çıktığım kadar da hidayete

Aşkın arzı

Yalnızlığın talep bulmadığı

Kalemin gözünün üstündeki kaşı

Yok sayılmanın güdüsü

Mevsimde saklı ölgün bir dürtü

Ölümüne sevdiğim

Sızan yürekten

Semazen bir tanrı döndü direkten.

 

Rabbin varlığı kutsal ve merhamet dolu

Kul olmanın hükmü ne ki

Doldurduğu kadar zalim küpünü

Boşa akıttığım yaşın

Boşun yazdığımın karşılığı

Olmasa da olmasam da…

 

Göğe attığım o kement

Otağı kurduğum bulut ve umut

İlahi Aşkın Hünkârı

Satırlarda unutulmuş bir yürek

Varsa yoksa inancı, kutsayan sadece Huda

Kalemimse sallanırken darağacının ucunda…

 


( Kalemim Sallanırken Darağacının Ucunda... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 1/15/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.