Online Üye
Online Ziyaretçi
Sağaltımı gün ışığının…
Acıların kekremsi varlığından arda
kalan
Derin çok derin bir sızı
Bahşedene şükür
Bahsi geçene sabır
Meyleden kaderin izinde saklı
Gülüşümü öteleyen kuşlar
Bir ardıç kuşu bazen seken yağdıran
Rüzgâr
Uğultusu kanat seslerinin
Zanların hicvi
Göğün metruk gizi
Aşkla aşina
Aşikâr yanan ateşin
Kâh korunda kâh közünde
Bir imleç tedirginliğinde
Gümleyen kalbimin gamlı sesi
Gardımı aldığım kadar huzurlu
Yağdığım kadar nur yüzlü bir seyyah
misali
Annemin sefasını sürmekle iştigal
Bunca cefayı sindirdiğim kadar
bihaber günden
İçten bir sevgiyi tek tek nakşeden
Kalbimin çaylak siren sesleri
Hakkını ödeyemeyeceğim kadar
Müteşekkir bir yağız selam
Andığım dünüme varsın olsun
meyletmeyeyim
İzinde umudun
Kırık sarkacın esintisi
Nice insan vurdumduymaz
Tutuklusu olduğum yalnızlıkla
biçimlenir her niyaz
Bir es daha verdiğim ömre
Esen rüzgâra öykündüğüm
İçimin soğuk karlı dağları
Bir nakkaş gibi sevgimle övündüğüm
Çaputlar asılı kaderime
Kederimden öte varsın olmasın
Ötekileşen acımla hemhal
Varsın bir duyan olmasın
Hakkın yolunda sürgit
Hakkın kapısında saklı ümit
Arşı alaya eren hüznüm
Çerçöp değil içimde imgeler
biriktirdiğim
Ve üstümü örten
O yamalı örtü
Ardı ardına şiirler dizdiğim
Yüreğin konsolu
Acının kontörü
İçtenliğin ve sevginin de en bonkörü
Sevecen iklimde seken bir kuş gibi
Titrerken kanatlarım
Titrinde umudun tininde sevdanın
Mizacıma denk düşen o itibarın
Emsalsiz d/okunuşu
Hangi nükte ise sarpa saran
Hangi tutku ise şiirlerle sardığım
Yaram ve yamalı hırkam:
Annemin ördüğü
Ve annemin öğretisi binlerce duygu
Bir ranzada geçen zaman
Hizaladığım yalnızlığın
Tutulan nutkuna dahi razı
Her sus payı söylemde eşlik eden
Nazı niyazı
Kabullendi mademki bir kere Tanrı
Aşkın başşehridir annemin yüreği
Titreyen ellerinde saklı
Masumiyetin izi
Sorgulanmadan saklandığım yamacında
Dalında çınarında yaslandığım bir
sefa
Hazzı sevginin
Dokunmaya dahi kıyamadığım ipek
saçları
Acının şekli açının diki,
Dilemması hüznün
Dikilesi bir sarkıt bir dikit gibi
Elemin dinmediği bir zaman izi şehrin
sisi
Gölgeleyen varlığımı
Öykündüğümse için için
Yanan ateşi şiirle
Söndürdüğüm sahi çok mu belli?