*
ah şu dertler yok mu
silkinerek uyanıyorlar hep birden
can suyuna kavuşmak için
cümleler sıralanıyor dil tespihine
hançeri hiç pas görmemiş
şehir eşkıyası kadar acımasız
ruhta bir düğümdür dert dedikleri
gah sabırla çözülür
gah kirli bir kördüğüme dönüştürülür
kalıcı sanırsın
oysa
zihin bulantısına dönüştüklerinde
ya delirmektir manalı uyanışlara
ya da her şeyi devirip gitmektir
mukaddes dirilişlere
vakit akşama dönmüş
ortalık kara yansıyan turunç rengi
kül eden gama teslim oluyorum
kar serpiliyor boylu boyunca
içime gamı gömmüşüm işte
üşüyorum
ruhumun sesini dinliyorum
bir daha
bir daha, bir daha, bir daha…
bir çok defa...
bazı şeyleri anlamak için
gözyaşlarıma karışıyor içlenişim
her damla
insan olmak ile kalmak ara yerinde
kaç defa düştüklerimi
geçen zamanın ziyanını
hesaplıyorum
bir kaç defa
o zayıf hendese bilgimle
dünyaya yetişmek telaşı devrilip düşüyor yere
ne yerlisi ne yabancısıyız aslında kendimizin
fani olan her şey ziyan
o vakit tek dosta döndürüyorum çare arayan gönlü
şadırvanda su donmuş
havada zaman donmuş
bak… dostum
kar yağıyor dışarıda
soğuk bu kar tanelerinde saklanıyor
üşüme
sobaya odun at
sobanın dibine dek yürü
ısın biraz
camdan izliyorum
nefesim camı mühürlüyor
yaşıyorum
rahmeti yayana sesimi duyurmak için
aslında insanı en iyi O’ tanır
ömür geçiyor hiç aralanmadan
nefeslense biraz
dursa, dinlense…
ellerimle yoklasam
kavrasam sonra en derin çatlağından
en büyük derdimi bulsam tek hamlede
o ana ulaşıp
otursam oradaki kendimin karşısına
dertleşsek
dert ahalisi
sabahlara dek çarpar kapıları umudun yüzüne
acının adı alışmaktır artık
aldırma …
umudunun yüzüne tekrar tekrar bak
yağmur indirecek dost birazdan
yanan yüreğe
aşıp geçtiğin eşiğe
dert biter sabır bitmez
kaygı biter hayal bitmez
gülmek ağlamak biter düşünmek bitmez
kavuşmak biter beklemek bitmez
ben neden bitmezlerin içinde aramıyorum
gerçek dostu
kar hafifliyor
kuşlar hala darı aramakta
doğruluyorum dert eşiğinden
eski yerine yeniyi
hüzün yerine neşeyi
terk yerine seyahati
an yerine günü devşiriyorum
biliyorum
uyuyup uyandığımda dostum beni bekliyor olacak
gerçek dost
her gönle anlayacağı lisanla
tane tane anlatıyor aslında
lapa lapa kar yağarken
abası yamalı bir derviş gibi
şu cümle geçip gidiyor zihnimden
hayatta en güzel şey
değerli olmak
var olmaktır
hem de varoluşların en şereflisidir
yaşamak…
bir gün çekilen perdeler aralanır
aşikar olur tüm masalsı sırlar
bir gün hüzün rıhtımından sis perdeleri de çekilir aradan
ne göğün maviliği kalır
ne de denizin sakinliği
zaman bile durduramaz seni
bir basiret makamıdır ötelerin ardını görmek
kar gibi beyaz sanma bu ihtişamlı yankıyı
sakın yalan sanma gözlerin görmediği gerçeği
ve bir gün hayatı ikiye ayıran bir gölge
kayıp gider zamanın boşluğuna
içimizde kayıp giden
ne yolcudur
nede yol
kaybolan da biziz
kalan da…
redfer
(
Ah Şu Dertler Yok Mu başlıklı yazı
redfer tarafından
11.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
