Düþler tortu tutar mý azizim söyle ya da sadece susup dinle içimin hengâmesine sarýlý düþleri ziyaret et öncesinde ki ölüm kapýyý çalmadan ve s/üzül ruhumun ihlaslý kapý aralýðýndan.

Pür-neþe hâsýl olduðum pürü pak bir sevdaya tutulduðum ve turuncu güneþin tutulduðu bir o kadar ellerimle tuttuðum tutamaðým hayata hele ki semazen Yýldýz vasfýmla erirken ruhumun dikitleri yoktan var edene duyduðum þükür ertesi imha ettiðim yalnýzlýðýn sarkýtlarý ne de olsa, azizim: ben karanlýða zimmetli ruhlarýn uzaðýnda beyaz kalmamýn tek muradým olduðu kadar savsaklanan varlýðýmla yarý yolda býrakýlmýþ sefil bir yetimim nice insanýn nazarýnda:

Eðer ki gerçeði duymak istersen ve tek dileðim Rabbimden: öksüz kýlmasýn benliðimi varsýn yetemeyeyim cihana yetim varlýðýmla varsýn yatýya kalsýn sevgiye yatýrým yaptýrým duygularým bir araç misali varsýn patlasýn aþkýn kýrýk tekeri ya da hüzün bahçemde tebdili kýyafetle tavaf ettiðim kadar evreni kâh derviþ kâh meczup kâh yetim kâh dilaltý yaptýðým günü birlik þiirlerden derlediðim hayatýmýn mucizevi açýlýmlarý iken þiir…

Hani, hani…

Dikilesi söküklerim ama dikemediðim.

Hani, hani ruhuma bedenime ve yüreðime dikilesi gözleri nazar eyleyenlerden ibaret bir zümre iken alaþaðý edildiðim eþrafým hüznüme sadýk bir kul olmanýn da verdiði huzur ve niyetle elimine edildiðim kadar hayat okulundan varsýn sýnýfta kalayým varsýn mektepli bir kelam babýnda varsýn verdiðim selamýn geri dönüþü olmasýn: eteklerimden dökülen taþlarýn nispetinde taþlandýðým þu satýr aralarýnda önce bir renk sonra bir ahenk derken kýsa ömürlü bir kelebek b/ellediðim kadar þiirlerimi varsýn zehir zemberek feryat etsin beþer katlandýðým þu ömür nasýl ki derbeder varsýn bir imla hatasýna da mazhar olsun kader.

Ha kader, azizim ha keder.

Esefle deðil inançla kabullendiðim.

Araf’ta uçuþan saçlarýmla kenetlendiðim.

Yâdýnda iki yakanýn varsýn birbirine eremesin d/okunmasýn o iki yaka hele ki yakasý açýlmýþ esprilerden ibaret ise mutluluk þükrüme delalet ve hüzünlü kalbimin kýskacýnda varsýn heba olsun dirayet.

Ben ki asasý kayýp.

Ben ki devasa aþka tanýk.

Ben ki þarlatan gölgelerin endamýna yenik düþmediðimden de öte varsýn ötekileþtirsin beni kâinat.

Bir cüsse deðil sadece bir cübbe ise neye delalet.

Tülbendin serinliði yanan kalbime serinlik verdiðinden de öte örttüðüm kadar üstümü ve ruhumu ve duygularýmý varsýn kül renginde olsun kulluðumun miracý ve kök salsýn inancýn ihtiþamý.

Sözcükler bol keseden deðil artýk.

Renkler alabildiðine solgun.

Yalnýzlýksa bitimsiz türediðim kadar tünediðim sessizlik.

Ýzahý var ya da yok o izafi hayallerin en çok da gerçeðe meyleden gerçeklerin nispetinde zikreden fikrim.

Bir tuþ ise üstüne basýlý ve tuþ ettikleri kadar varlýðýmý, attýklarý çalýmdan çok farklý kimine göre bir ardýç kuþu addedildiðim kimine göre afaki duygularýn müridi.

Göðün saka kuþuyum.

Yerkürenin beþinci mevsimi.

Göðün sarkacý.

Yerin en dibi.

Göðün muhatabý.

Topraðýn altý.

Göðün mahþeri kalabalýðý ne ki cihandan taþarken insanlarýn isyanlarý.

Þimdimdeyim.

Yarýnýnsa hayali.

Yâdýnda dünün soðuk duþ tesiri yapan aþkýn ihaneti.

Seferisi sözcüklerin ve seyyah imgelerinse tezahür ettiði.

Varsýn bir kehanet erbabý olmayým varsýn tarçýn koksun nefesim varsýn tarumar edilsin hislerim varsýn varamayayým diðer yakama yakardýðým kadar da Rabbime mutlu ve mesut ve huzurlu bir yansýmadýr kaderin altýn tepside sunduðu bir kompliman deðildir hem sevgi ve yaþanan o kaos nasýl da kara deliðe yakýn ve iki ucun salýnýmýnda Araf’tan süzülen yaþlarýmýn tesiri ve aþkýn tefrikasý sözcüklerin uzantýsý ve tek muhatabým…

Varsýn bilinmesin efkârým yine de sorsunlar beni bir bilenden aslýnda tek bilenden:

Bilediðim kadar duygularýmý bilmezden geldiklerini görmezden geldiðim kadar da sadýk kaldýðým varsa yoksa inanca ve aþka, umudun külliyesinde ateþ alan yüreðimden arda kalansa sadece üç nokta: anlayacaðýn, azizim hayli yolum var nihayete ve hidayete ermeden nice de alacaðým cihandan verdiklerimden yana zarar ziyanda olsam bile zikrim eþtir fikrime yandýðým kadar da bu aþkýn ateþinde…