Aydınlanma Vaktidir Aşk...





D/ağladığımdın dalkavuğu olduğum yalnızlığın aşkla pekişen şah damarı sözcüklerse alelade untulmuşluğun yangınında tüten duman misali hangi yana dönsem esen rüzgârın tekbir getirdiği belki de ölüm bir redifti tükenmeye dair sözcükler hem uysal hem haşmetli: hani, o devasa yarım adanın rençperi bazen yorgun bazen coşkulu bense küpümü değil heybemi doldururken ansızın yüz göz olduğum aşkın efendisi bir zümre beklediğim köşe başında varsın olsun aşk, içimde kalan ukde nazarı itibara almadığım yeter ki tutanaklara geçsin aciz ve aziz varlığım…

 

 

 

 

 

 

Aydınlanma vaktidir aşk:

Göğün kırptığı Samanyolundan firar eden

Bazen umut bazen akça pakça bir bulut

Meşk eyleyen yalnızlığın hicretinde doğan

Güleç bir şiir dilerken ilham perimden:

Ah, keder:

Beni sırtımdan vuran…

 

Sınırlı değildir bunlarla söyleyeceklerim

Simamda oynaşan gölgelere asılı

Bir çiçek zemheride doğan

Semadan dökülen renkler ve tutkular ve kırgın kuşlar

Evelemeden gevelemeden kalbime konan

Yadırganası bir aşktır hem benimki:

Neye ya da kime sevdalandığımı bilmediğim

Belki de önemi yoktur kim ne derse desin…

 

Aşka âşık bir meczup

Şakağıma dayadığı rüzgârın

Un ufak edilmiş nice tutku nice sözcük

Kıpraşan bir teselli

Tecelli edecekle sınırlı olsa keşke

Büyüttüğüm kadar aşkı gözümde

Benimse hiç niyetim yokken büyümeye

Hala saf hala yalnız ve masum

Mizacımda açan güneş misali

Belki de tohuma kaçan mazimin engellediği

Yaşama arzusu ve sevinci

 

Çoktan bırakıldığım yarı yolda

Dönüşümün de olmayacağı nasıl belli

Katladığım duyguları

İhbar edenin tembihlediği

Hem anam atam hem büyüklerim

Sıra dışı bir özlem ve hüznün

Tetiklediği

 

Ardı arkası kesilmişken

Bir hayalin daha depreştiği

Hem ölüm uzak olsun benden

Hem de sır dolu aynanın ihtiva ettiği

Birden fazladır hem kimliğim

Bir kinaye iken düşmanın dillendirdiği

Savruk bir nota misali içimde çalan şarkı

Seri halde terk edenlerin çetelesi

Dağınık dimağım

Ulu orta yaşadığım duygularım

 

 Sırça köşküm kayıp

Aşk bu: 

Sahi çok mu ayıp?

Üstüne basa basa vurguladığım sevginin hikmeti

Gittiği kadar Sağır Sultanın kulağına

Bazen tutuşan

Bazen tükenen

Bazen adı hüzünle ünlenen

Çalakalem bir ısrarla kendime yüklendiğim…

 


( Aydınlanma Vaktidir Aşk... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu