Ben Sen

Bu kubbede meşk okuduk,
İlmek ilmek, desen desen.
Kalp gözünden aşk dokuduk,
Hiç bıkmadık ne ben ne sen.
 
Özeldi biz alfabesi.
Yan yanaydık; a ben, be sen.
Solukladık tek nefesi,
Sona geldik; ye ben, ze sen.
 
Ayırmaya gelse ölüm
Kim terk eder? Ya ben ya sen…
Yürekteki ölmez gülüm!
Ne fark eder? Ha ben ha sen…


Mücella Pakdemir
.
.
....
Rahmetli anneciğim ve babacığımın birbirlerine olan aşkına yazmıştım.
Aralarındaki tatlı sohbetlerinden esinlenerek... 
Nur içinde yatsınlar inşallah. 
(Fotoğraf temsili kullanıldı. İnternetten alınma.) 
( Ben Sen başlıklı yazı Mücella Pakdemir tarafından 16.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu