BACIM
Ölümün soğuk nefesi hep peşindeydi bacım
İçli köftenin öfkesi bitmezdi
Analı kızlı parmak uçlarında hayat emaresi arardı
Şiirler umut edenler için vardı lakin ecel köşe başında durur öylece bakar bakar
Bilirdin ki kış Dörtyol'a da uğrardı
Ölümün soğuk nefesi hep peşindeydi bacım
Sobalar söner donakalırdı insan
Gözyaşı gülmek kadar doğaldı
Gezdiğin onca şehir
Dokunduğun onca yürek
Kader deyip susardı
Çocukluğun tutardı uçurtmanın afilli kuyruğunu
Masallar vardı bir de kuyruklu yalanlar
Bilmezdin ki şeytanların uyruğunu
Ölümün soğuk nefesi hep peşindeydi bacım
Gürültülüydü caddeler sokaklar
Beton binaların birçoğu sessiz
Bir bakmışsın gece dilini yuta yazmış
Sen uyumuşsun sonra da uyanmış
Klaksiyon sesleri tırmalamış kulaklarını güpegündüz
Mumları üflesen bile
Zifiri karanlıkta bulurdun ahiretin yolunu
Ölümün soğuk nefesi hep peşindeydi bacım
Birbirimizi şımarttığımız günler
Gurbet türkülerinin içimizde bıraktığı izler
Yatağında okuduğun kitaplar ve gazeteler
Hadi kalk artık gezmeye gidiyoruz bacım hadi kalk
Ağıtlar zılgıtlar çekesim var
Yakamı paçamı yırtasım var
H. Çiğdem Deniz
(
Bacım başlıklı yazı
çitlembik tarafından
11.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
