Ömrün kızılında saklı şafak

Belki de atisi ölüdür düşlerin

Ve göğe attığım her çentikte ölüp doğarım

Tembelce bir isyan kundaklarken içimdeki yası,

Belli bir yaş aralığından s/üzülür gözlerim.

Üstelik öykümde saklıdır hicretim ve öz verim.

Aşkın lepiska saçlarına düşerim

Yetmez ama

Düşlerimde meftun şiirler örerim…

Ben en görgülü aşığıyım evrenin:

Kâh örüntü kâh seviş

Bir önsöze kapılıp da şiirde yaşarım

Aheste adımların kırbaçladığı dehlizler

Ve nakaratı unutulmuş gülüş saklı güfteler.

Çömeldiğim bir dizenin de isyanıdır

İçimdeki harın kasveti

Dokunur da dokunur uzaklardaki hilale

Aşkın küfesinde saklı bir yıldızım misal

Misina ipinde gezinen boncuk gözlü bir rütbe

Katarak olmuş sığların gözündeki kem dokunuş

İzbelerden firar eden şuh bir gülüş

Edebiyle sevip yaşamanın meali belki de

Sessizliğime paye vermeyen gölgelerin nezdinde

Bazen açmadan solan bir çiçeğim.

Dikenlerime takılı bir g/örüntü

Sağ gösterip sol vuranlardan neyse düşen payıma

İtiraz ettiğim ne hikmetse gücüne gitti kimilerinin

Akışkan bir yaş da değil

Yasın müridi ivedilikle sevip kaybolan

O ışık gibi.

Hatırına kaderin

Hatim indirdiğim ölülerim

Öykündüğümse kutsak bir tapınak

Çiçeklerle bezenmiş aşk ki

İçimdeki seyyah yürek

Neyime gerek

Şadırvanlarda saklanmış beyhude kuşlardan

Neyse düşen payıma

Gözünden düştüğüm sevgilinin laneti ile

Tepinirim yalın ayak gezdiğim hayallerde

Kundaklanmış yüreğimin sol anahtarı kisvesinde

Sağ elimle atmaksa ilk düğümü

Çözüldüğümü kim söyledi?