ön sözü yok yaşatılan iklimin
özveri dolu ölümün nakşı olsa ne ki
sözcüklerden eğreti bir gülücük
dilemezken ömür boyu
ve sürüncemede kalan yalnızlığın iz
düşümü
hangi acıya meyyal ise artık iklim
ve kürediğim tebeşir tozu
dünde kaldı asılı kaldığım o
kıymığında kırık sancağın
askıntı olan hüzünle sırdaş bir
gölgeden uzak
yaşadığım kadar da farkındayım
yalnızlığım ve duyguların ihbarı
ve işte salkım saçak
darmaduman edildiğim rüzgârın yâdında
hissettiğim
o kekremsi acı
bir mürşit bir de meczup sözcüklerden
yana
dağınıklığımın diz boyu dizdiği
yüreğin kıblesinde esen yalnızlığın
g/izinde
ve tininde ömrün
tiridine bandığım hüzün katedrali
bazen coşkulu bazen durağan
dengimi bulamadığım kadar da uzağında
olduğum hayatın attığı naraları
cebime tıkıştırıp da çıktığım
yokuşları
sonlandırsın yeter ki Tanrı
önce hicvi gölgemin
sonra hicreti bedenimin
ve belleğimde saklı binlerce kayıt
şifresi
saklı Allah katında
sükûnet dilediğimden de ötesi yok
iken
sonlanmayan niyazımda
bazen bir susku bazen bir mola
ve verdiğim her Es,
derinden esen hüznün söküklerinden
sarkan binlerce naz söz
ve işte Huda’nın rahmeti
yâd ettiğim dünümün mutluluğu
yine dünde kalmış kaykılmış
ıssızlığımın
coğrafyasında hurra imgeler
hulasası sözcükler
kambersiz düğün misali öykündüğüm
varsın olsun ölüm
yetişemediğim kadar gidenlerin
ardından
varamadığım kadar kendime
varsın olsun hüzün tek kaynakçam
şaibeli gölgelerin nezdinde
solumdan sağa seken bir elem bir
kalem
bir de sökün eden nidalar aşkla
eşleşen
bir yolculuk iken öncem
bir sonramı tartaklayan kader ve elem
ve ifşası ömrün zulme odaklı bir
minval ki
cihanın sunumu sefil bir yalnızlıktan
da yok iken ötesi
en başta da dediğim gibi
yok asla şiirlerimin ön sözü
hidayetin bekçisi ve işte
aralanan Hakkın Kapısı
mükellef olduğum kadar günümden
mütereddit bir düğüm daha attım
ruhuma
münzevi sözcükleri bağrıma b/astığım
kadar
önünü alamadığım o üşüten rüzgâr
nasıl ki kayıtlı bir çetele
yorgun ruhumdan sökün etse ne ki
binlerce hece ve kelime
hırpani cihanın
haşmetli yalnızlığımın kıblesinde
doğacak mademki bir kere benim için
batmadan peşine düştüğüm
sonsuzluğun güneşi acımla kat
çıktığım Rabbin Dergâhına…