Beþinci mevsimin tabutunu taþýyordum gözlerimdeki ferin atýlgan nüshasýydý yine bakýþlarýmý her diktiðim izlek, tutuþan yangýnýn da habercisi idi çocukluðumun unutulmuþluðu ve ayaðýma asla geçirmediðim patenlerle kayýyordum sahil boyu uçmuþluðuma da vesile olan aç gözlü bir aþkla ve þaþkýnlýkla mýhlanmýþtým altýmdan kaymasý an meselesi eksene.

Rüþtünü ispatlamamýþ þarkýlar çalýyordu kulaðýmda ne de olsa radyonun kulaklýklarý yapýþmýþtý algýlarýma sehven deðiþen istasyon ansýzýn ismimi fýsýldadý derinden ve tüm dinleyiciler s/aðýrdý ne de olsa bana özeldi radyonun yayýný.

Kýstým sesini ama d/uyuyordum.

Daha da kýstým nihayetinde parçaladýðým radyoda son bir inilti duydum:

‘’Kaybettin.’’

Kaybolduðumun bilincinde kaybetmek çok da korkutucu gelmedi yine de mekanik bir sesin adýmý haykýrmasý koymuþtu bana.

Süt liman sessizliðin bir adým sonrasýydým ve kulaklarýmý pamukla týkayýp çýktým yola.

Uçmayý bilmeyen kuþlarla havlayan kedilere rast geldim ve de üstü örtülü düþlere. Tezgâhý bereketliydi düþ satýcýsýnýn ve istediðim tüm düþleri bedava vereceðini söyledi. Duymamýþtým týkalý kulaklarýmla lakin dudaklarýný okumuþtum. Gülümsedim ve tezgâhý devirdim.

Yüzümde eðreti bir gülümseme. Düþ satýcýsý kaybolmuþtu aniden.

Memnuniyetle devam ettim yoluma. Kötülük iþe yarýyordu demek ne de olsa yoluma çýkan hiçbir engel önem taþýmýyordu.

Yorgun bir kuþun kanatlarýna takýldý gözüm. Uçmayý dileyen bir canlýdan öte tuzaðýma düþecek kadar yaralýydý. Bir avazda kopardým kafasýný vücudundan ve kanatlarýný taktým dirsek bitimime.

Yetmezdi buncasý.

Yetinmek yoktu artýk kitabýmda belki bir kitabým da yoktu.

Savurgan mahiyette yolda önüme çýkan kim/ne ise çekinmeden tekmeliyordum.

Zoru seven bir insandým madem bir ömür boyu artýk deðiþmenin zamaný gelmiþti.

Zevkin ve kötülüðün doruðunda bir minval ve tüm öðretilerin de caný cehenneme…

Ýyi ki annem görmemiþti bendeki bu deðiþimi yoksa gidip de mezar taþýna kanýmla mý yazmalýydým içimdeki kötünün baþ harfini?

Belki de bir alt yazý geçmesini bekliyordum Tanrýnýn ne de olsa iblise teslim etmiþtim ruhumu.

Kanýyordum.

Fazlaca kanmýþtým bu güne kadar artýk ben kandýracaktým hem de büyük zevkle bir taslak hazýrlayýp da ahvalimi de kandýracaktým.

Beni iþten kovan o koca göbekli patronum.

Nikâh arifesinde beni kandýran niþanlým.

Kýþýn ortasýnda beni kapýnýn önüne koyan hain ev sahibim.

Oysaki hayatým bu üçlü arasýnda gidip gelmekten ibaretti ta ki adýmý radyoda duyana kadar.

Herkes ama herkes büyük bir ikiyüzlülükle kandýrmýþtý beni: önce methetmiþlerdi sonra da arkamdan alay etmiþlerdi. Öyle ya; patronumu niþanlýmla tanýþtýrdýðýmýn ertesi günü postayý koymuþtu bana sonra da ev sahibim kontratý feshetmiþ ve evini satmaya karar vermiþti üstelik eþyalarýmý toplamama fýrsat vermeden neyim var neyim yok kapýnýn önüne yýðmýþtý ve bitpazarýndan aldýðým radyo dýþýnda sahip olduðum tüm kýrýk dökük eþyayý almadan terk etmiþtim mahallemi ve mahallelim bir geçmiþ olsun, demeyi bile çok görmüþtü.

Kimsesizliðin kitabýný yazmýþtým bir günde oysaki emek verdiðim ve saygý duyduðum her kim/ne ise, kimse olmadýðýmý sandýrmýþlardý bana.

Bir sevgili ve müstakbel bir eþ adayý.

Bir emek iþçisi gecesi gündüzü fabrikada geçen.

Bir de nohut oda bakla sofu evim daha doðrusu kiracýsý olduðum o gecekondu.

Günlerdir yürüyordum ve kulaðýmda ayný müzik ayný istasyon demek ki kiþiye özel yayýn yapan bir radyo istasyonu idi bana eþlik eden nihayetinde adýmý da söylemiþti madem demek ki seçilmiþ bir insandým ben ya da þeytanýn yeni müridi.

Yol üstünde oturup da dinleneceðim bir bank arýyordum ve hala kulaðýmda ismim yankýlanýyordu oysaki radyoyu çoktan parçalamýþ iç sesimi dinliyordum sözüm ona.

Dünyanýn tüm kötülüðüne hep sevgiyle yanýt vermiþtim madem artýk savmýþtým sýramý ve kötü olma sýrasý þimdi bana gelmiþti.

Yenik düþmüþtüm ama artýk bendim güçlü çünkü tüm kötülüðü nihayetinde enjekte etmiþlerdi hem vücuduma hem ruhuma.

Yazarýn da dediði üzere:

‘’Her þeyin alýþveriþe döndüðü bu pazarda bir yürek hesapsýzlýðý. Geldim ve kýyýlarýndayým iþte tün kirlenmiþliðim, tüm arýnmýþlýðýmla.’’

Merhaba, dünya.

Artýk avuçlarýmdasýn.

Merhaba, sevgili.

Artýk kâbusunum senin.

Merhaba, insanlýk:

Siz kazandýnýz.

Ýmza:

Ben artýk bir maþayým hem de elle tutulamayacak kadar kýzgýným.

Kýrgýnlýðým dünde kaldý.