Peygamberlerin Ortak Özellikleri.

            Konu baþýnda belirttiðimiz üzere peygamberler zahiri olarak bizler gibi olsalar da Allah-ü Tela’nýn (cc) özel yarattýðý ve kafirlere karþý desteklediði kimselerdir. Bu bakýmdan sadece peygamberlere mahsus bazý özellikleri vardýr. Ýslam alimlerinin Kur’an-ý Kerim ve hadisi þeriflerin ýþýðýnda tespit ettikleri özellikleri saymamýz gerekirse;  

a) Mûcize göstermek. Mucize haktýr ve “nübüvvet iddiasýnda bulunan zatýn, sözlerinin doðruluðuna delil olmak üzere, peygamberliðini ilan ettiði sýrada, beþer kudretinin üstünde ve tabiat kanunlarýna aykýrý olarak meydana getirdiði olaylardýr” Halil Ýbrahim Bulut, Nübüvvetin Ýspatýnda Mucize (Ankara: Araþtýrma Yayýnlarý, 2016)  þeklinde tanýmlanmýþtýr. Mucize Allah-ü Teala’nýn peygamberini desteklemek ve kafirlere meydan kumak amacýyla yarattýðý harikulade olaylardýr. 

Kuran-ý Kerim’deki kýssalardan ve rivayetlerden biliyoruz ki kafirlerin ortak özellikleri vardýr. Ellerindeki imkanlarla kibir içinde boðulan kafirler peygamberlerin tebliðine küfr-ü inadi ile karþý çýktýlar. Peygamberlerini zora sokmak için mantýða aykýrý mucizeler istediler, bir ileri safhada ise vadedilen azabýn neden gelmediðini sordular. Her peygambere verilen mucizelere bazýlarý inanýp iman ederken, kalpleri mühürlenmiþ olanlar-bunlarýn sayýsý iman edenlerden çok fazladýr- küfr-ü inadi ile inkar etmeye devam ettiler. Ýman edenler için elbette ki mucizeye gerek yoktur. Ancak mucize haktýr, Allah’tan (cc) vahiy aldýðýný ve peygamber olduðunu ileri süren kimsenin doðruluðu mûcize ile kabul edilir. Kur’ân-ý Kerîm’de pek çok peygambere mucizeler verildiði haber verilir: [Onlara kendilerinden öncekilerin; Nûh, Âd ve Semûd kavimlerinin; Ýbrahim'in kavminin; Medyen halkýnýn ve yerle bir olan þehirlerin haberleri ulaþmadý mý? Peygamberleri onlara apaçýk mucizeler getirmiþti. (Ama inanmadýlar Allah da onlarý cezalandýrdý. Tevbe 70})  [Biz onlara melekleri de indirseydik, kendileriyle ölüler de konuþsaydý ve her þeyi karþýlarýnda (hakikatýn þahidleri olarak) toplasaydýk Allah dilemedikçe yine de iman edecek deðillerdi. En’am 111}

Allah-ü Teala (cc) peygamberlerini aklýn, havsalanýn kabul etmeyeceði, fizik kanunlarýyla izah edilemeyecek mucizelerle kafirlere karþý desteklemiþtir. (Ümmi olan Peygamber Efendimize (sav) Kur-an-ý Kerim’in indirilmesi, Ateþin Hz. Ýbrahim (as) i yakmamasý, kurbanlýk koç gönderilmesi, Süleyman (as) ýn kuþlarýn dilini anlamasý ve rüzgara hükmetmesi, Musa (as) ýn asasý, Yed-i Beyza (nurlu el) ve Kýzýldeniz’i asasýyla ikiye yarmasý,) Ýsa (as) ýn cüzzam hastalarýný iyileþtirmesi, babasýz doðmasý ve ölüleri diriltmesi, Salih (as) ýn diþi devesi, Peygamberimizin (sav) parmaklarýndan sularýn akmasý, hayvanlarlarýn dilini anlamasý, Ýsra ve Mirac hadisesi vb) Mûcize peygamberin nübüvvetini kanýtlamasý için gereklidir, gerçek peygamberle sahte peygamberi birbirinden ayýran yegâne kanýt mûcizedir.  Burada belirtmemiz gereken en önemli husus peygamberler, Allah-ü Teala (cc) nýn izniyle mucize gösterebilir. Mucizeyi yaratan Allah’ý Teala (cc) dýr.

b) Vahiy almak ve teblið etmek.

Vahiy alan peygamber, iradesi dýþýnda ve diðer insanlarca tecrübe edilmesi mümkün olmayan bir þekilde bazý ilâhî bilgiler idrak eder, bunlarýn kendisine Allah tarafýndan gönderildiðini yaþadýðý derunî tecrübelerle anlar. [(Ey Muhammed!) Bunlar sana vahyettiðimiz gayb haberlerindendir. Al-i Ýmran 44} [De ki: "Þahitlik bakýmýndan hangi þey daha büyüktür?" De ki: "Allah benimle sizin aranýzda þahittir. Ýþte bu Kur'an bana, onunla sizi ve eriþtiði herkesi uyarayým diye vahyolundu. Gerçekten siz mi Allah ile beraber baþka ilahlar olduðuna þahitlik ediyorsunuz?" De ki: "Ben þahitlik etmem. O, ancak tek bir ilahtýr ve þüphesiz ben sizin Allah'a ortak koþtuðunuz þeylerden uzaðým." En’am 19} Her peygamber aldýðý vahyi eksiksiz biçimde insanlara teblið etmiþtir.

            Konuyu daðýtmadan sahih olmayan rivayetlere göre Peygamber Efendimizden (sav) kýsa bir süre önce nebi olduðu rivayet edilen Halid b. Sinan’ dan kýsaca bahsetmek gerekir. Sahih hadislerde Ýsa (as) ile Peygamberimiz (sav) arasýnda peygamber gelmediði bildirilmiþtir. Ýbn Abbas’tan (ra) naklen, sahih olmayan bir rivayete göre Halid b. Sinan cahiliye döneminde yaþamýþ salih bir kimseydi. Muhyiddin-i Arabi’nin Füsusül Hikem’inde yazdýðýna göre kavminin kýnamasýndan çekindiði için nebiliðini izhar etmedi. Yani tebliðini baþlatmadýðý için nebiliði tahakkuk etmedi. Rivayetlere göre Hz. Peygamber (sav) kýzýyla görüþürken "Ey kavmi tarafýndan zayi edilmiþ olan Nebi'nin kýzý, merhaba" diye iltifat etmiþtir.  

c) Beþerî niteliklere sahip olmak. Peygamber mûcize gösteren ve Allah’tan vahiy alan bir kiþi olmakla birlikte ulûhiyyet vasýflarý taþýmaz. Her insan gibi onlarda eþ, baba, kardeþ ve evlat olarak doðar, yaþar ve ölür. Peygamberin insan türünden olmasý onun için bir kusur olmayýp aksine, insanlarla iliþki kurarak ilâhî emirleri teblið etmesine ve kendisinin rehber kabul edilmesine daha uygundur.  Peygamberler Allah-ü Teala(cc) dan vahiy alacak, ve insanlara teblið edecek kapasitede ince ve zeka (fetanet) sahibi olarak yaratýlmýþlardýr.  Bunun dýþýnda peygamberlerin en büyük özellikleri arasýnda sabýr ve metanet gelmektedir. [Yoksa siz, sizden öncekilerin baþýna gelenler, sizin de baþýnýza gelmeden cennete gireceðinizi mi sandýnýz? Peygamber ve onunla beraber mü'minler, "Allah'ýn yardýmý ne zaman?" diyecek kadar darlýða ve zorluða uðramýþlar ve sarsýlmýþlardý. Ýyi bilin ki Allah'ýn yardýmý pek yakýndýr. Bakara 214] [Ey Muhammed! O halde yüksek azim sahibi peygamberlerin sabretmesi gibi sabret. Onlar için acele etme. Onlar tehdit edildikleri azabý gördükleri gün, sanki dünyada gündüzün bir anýndan baþka kalmadýklarýný sanýrlar. Bu bir duyurudur. Ancak yoldan çýkmýþ olan topluluk helak edilir. Ahkaf 35]

Kur-an-ý Kerim de, sabýr ve metanet hem peygamberlerin hem de inanan insanlarýn vasýflarý arasýnda geçmektedir. Peygamberler görevlerini tam olarak yerine getirebilmeleri için fiziki, akli ve ahlaki olarak mükemmel yaratýlmýþlardýr.

Peygamberlerin en temel özelliklerinden birisi de Ýsmet sýfatýdýr. Ýsmet günahtan korunmak anlamýna gelir. Ýsmet sýfatý günah iþleyememek deðil irade-i cüziye ile günahtan kaçýnmak demektir. Hem cinsleri gibi yaratýlan peygamberler risaletlerinden önce ve sonra, tüm hayatlarý boyunca günah sayýlan bir fiil iþlememiþlerdir. Aksi takdirde tebliðleri akim kalýrdý.

Kafirlerin ortak özellikleri olduðunu belirtmiþtik. Küfür ehli peygamberlerini aþaðýlamak için her fýrsatý deðerlendirmiþtir. Bu sebepten dolayý Peygamberlerden günah addedilecek bir fiilin görülmesi mantýksýz olurdu. Ancak insan olmalarý ve hemcinslerinin genel özelliklerine sahip olmalarý sebebiyle tüm insanlar gibi bazý zaaflarý (acelecilik, zayýf yaratýlmak, öfke gibi, baba, eþ ve evlat olarak aile fertlerine sevgi ve merhamet beslemek gibi) olmuþ, istemeseler de zaman zaman hata iþlemiþlerdir.

Bu durum iki þekilde yorumlanabilir. Birincisi unutkanlýk ki unutkanlýk-daha doðru bir ifadeyle Murad-ý Ýlahi gereði Allah (cc) ýn unutturmasý- tüm insanlar izin bir zaaf ve mazerettir. Ýkincisi ise hata konusu fiille ilgili vahiy gelmemiþ olmasý. Her halükarda hata iþleyen peygamberler gecikmeden Allah’a (c.c.) sýðýnýp O’nun maðfiret sahasýnda faziletine tutunmuþlar ve engin maðfiretini umarak istiðfarda bulunmuþlardýr.

Peygamberlere büyük günahlar isnad etmek Yahudi geleneðinde olan Allah korusun imana zarar verebilecek ve uzak durulmasý gereken bir ahlaktýr. Ýkinci husus ise Kur-an- ý Kerim’de bizlere bildirilen peygamber kýssalarýný ve istiðfarlarýný bildirildiði þekilde kabul etmek ve yorum yapmamak önemlidir. Eðer peygamber kýssalarýnýn ayrýntýlarýný bilmemiz gerekseydi Kur-an-ý Kerim’de ayrýntý verilirdi. Veya Peygamber Efendimiz (sav) anlatýrdý. Peygamberlere ait rivayetlerin çoðu Ýsrailiyat dediðimiz Yahudi uydurmasý olup ciddiye almamak gerekir. 

            Kur’an-ý Kerim’de bazý peygamberlerin istiðfarlarýndan bahsedilmektedir. Her þeyin en doðrusunu Allah (cc) bilir ancak peygamberlerin istiðfar etmelerinin ümmete yansýyan yönleri vardýr. Kur-an’ý Kerim’de anlatýlan peygamber kýssalarýndan hem eski ümmetlerin yaptýklarý taþkýnlýklarý hem de peygamberlerin bizlere örnek olmasý gereken üstün ahlaklarýný öðreniyoruz. Peygamberlerin hayatlarý Müslümanlar için örnek alýnmalý ve asla istiðfardan vaz geçilmemelidir. Yüce Kitabýmýz da bazý peygamberlerin bazý hatalarý örnek olmak ve hisse çýkarmamýz için anlatýlmakta, tereddüt etmeden ve vakit geçirmeden istiðfar ettikleri bizlere bildirilmektedir.