"sisler bulvarı'nda seni kaybettim
sokak lambaları öksürüyordu
yukarıda bulutlar yürüyordu
terkedilmiş bir çocuk gibiydim
dokunsanız ağlayacaktım ‘’(Atilla İlhan)

 

 

Düş ektim gerçekleri b/içtim ne de olsa bir lahit gibi gizemli idi aşk en çok mağduriyeti yaşarken şair.

 

 

 

 

İklimlerim var benim

İkiletmiyorum artık var oluşumu

Kazan dolu esvap

Rengi uçuk bir çanta

Endamlı bir hayatın bazen tıknaz nefesin gölgesine sığındığım

Bazen bir kadın

Bazen bir dua

Aşkla eşleşen ruhum nasıl ki henüz etmedi veda

 

Söküklerim var benim ve sevgi

Sadece sevgidir, can simidim

Dün dünde kaldı, mirim

Günü kurtarmıyorum artık hem

Afili hayallerim

Gerçek kıldığım neyse hayattan beklediğim

Bazense beklenmedik bir misafir misali

Yüreğimi ağzıma getiren kimse dünde kaldı

Tek korktuğum Yüce İlah

Yanlışa asla düşmemeliyim.

 

Soytarı bir sevinç beni köşeye sıkıştıran

Ve de endamlı bir vazgeçişi

Ne kölesiyim insanların

Ne de nefsime uyarım bu saatten sonra

Ne zan ne san ne de kaypak zaman

Hatırşinas yüreğimi koydum hem tezgâha

Gelen vurdu giden vurdu, demem de asla

Ne de olsa yolun henüz başındayım

 

Aşkın kaçağı bir kıvanca aş erdiğim

Yalnızlığın saltanatını da sona erdirdiğim

Ne muğlak ne emir eri

Cilveli sözcüklerden seçtiğim en ciddi niyetli

Hazandan çıkıp da yola

Varmayı ertelediğim o malum sona

Bir künyem var ki;

Bir de kusurum:

Ne de olsa sevmeye baş koydum

 

Haraç kesti bazen yerküre

Hüznün sarkacı ise ağır geldi

Nasıl ki ağır yürüyordum kiminin molla dediği

Huyum kurusun nasıl da içime çekerdim yıldızları

Yıldız olabilmenin de ilk kuralı

Parlamaktan asla vazgeçmeyeceğim

 

Ne Madak Ne İlhan

Şair olmamın da neresi kötü hem?

Varsa yoksa ustalardan yüreğime konan ilham

Gerçekleri ekiyorum şimdilerde

Baş verecek umuda hürmetim

Aşkın kazasını kılan bir fakirim

Azadesi iklimin

Aşk illa ki başımı derde sokan…

 

 

YILDIZ GÜLÜM ÇAMLISOY

 

Dip not:

 

Ben çiçek olmayı seçmiştim uzun süredir ve şimdi sıyrılıyorum çiçek kimliğimden ve bana neyse yaraşan:

 

Ve evet, ben Yıldızım

Sönmez de ateşim

Solsam ne ki ne?

Gül mizacımdan da firar ettiğim

Ne de olsa en çok annemin ağzına yakışırdım

 


( Parlamaktan Asla Vazgeçmeyeceğim... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 14.12.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu