Online Üye
Online Ziyaretçi
Şişşşttt !
Ağlamasın kalem aşka değecek kelamı …!
Kapat gözlerini bak ne diyecek şiir…
Gül düşünde bir yaprak
Umuda aşka dair
Özleme bize dair…
Boş versene gerisi vesair…
Mekânı olsun gözlerimin suskunluğun
Sadece anlam yükleyelim sevmelere
Sen ay ol mesela
Ben güneş
Yıldız doğursun sahipsiz gece…
Düş zamanı değil şair..!
Sazendeleri sustumu kalbimin
Umudumu umutsuzca arıyorum…
Gülüşümü saklayarak geceden
Nazarından korkuyorum sessizliğin
Yani diyorum ki
Bu ay var ya yine peşkeş çekiyor bizi yalnızlığa…!
Azalıyorum stran seslerinin dengbej çığlıklarında
Kum gibi dağılıyorum gece olunca
Herkes payına düşeni yaşıyormuş
Sonsuza dek…
Kirpiğimi aralarsam masallarım kaçar…!
Bilirim yumdukça gözlerimi çoğalırsın
Ateşe süreceğim şimdi ahkâm kesen zihnimi
Aşk diyorum ben usta..!
Sevap işleyeceğim belki de
Kendimle hasım cümlelere ilişip…
“kendine iyi bak”tan öteye geçmezken
Çoğu aşkın sonu
Başkaldırmam bilirim
Naçarda değilim
Ah ben ne yeminler tattım acısını çekerim…
Aşkta sızlasın hadi..!
Bu kalemde ihanet var usta!
Yüz sürülmemiş adresleri es geçiyor her defa…
Yalnızlığın nasırlı ellerinden geliyorum
Ondandır sükûta yüz sürüşüm…
Hangi kozmetik kapatır bilinmez acılarımı
Ben şiirin ölü adımlarında kayboluyorum…
Sesime düşen esmer bir hıçkırıkla duldalayıp sızımı
Çırasını yakıyorum bezginliğimin…
Mutludur kalem
Bilmez öyle tanımadığı bir ten…!