Online Üye
Online Ziyaretçi
Dört
duvar arasındayım,
Dost
pencereler olmasa.
Onlar
da isyan etmiş gibi,
Beni
dinlemiyorlar şimdi.
Hiçbir
yerde yok gölgen bile,
Dost
bildiğim pencerelerde de.
Meğer
dostlar da olamazmış,
Katmerli
bu derde bir çare.
Sesin
bile gelmiyor uzaklardan;
Geçemiyor
duvarlardan, tuzaklardan.
Bu
limandan yeni kalkmıştın daha;
Bıraktın
hayalini, yalnız bir hatıra.
Duvarı
nem, insanı gam öldürür;
Sevgilileri
duvarlar böldürür.
Öldürsün
penceresiz duvarlar beni;
Öldürsün
ayrılık gamı da seni.
Tuğlalarla
kenetlenmiş duvarda,
Anlayana
büyük ibretler var.
Ruhumu
açar güzel renkleri,
Duvarlar
bana benzer, ben onlara.
HÜSEYİN
ÜSTÜNSOY