Ey Kıbrıs, Filistin, Saraybosna!
Ağlayan
çocuk, kanayan yarasın!
Ne
zamandır yok derdine bir deva,
Zalime
ebabil kuşları göndereceğim.
Hicran
şerbeti içmiş Türk dünyası,
İttihadın
var sadece hülyası,
Gözlerde
mutlu günlerin rüyası,
Zalimi
öksüz ve yetim bırakacağım.
Hep
ayrılık, işkence, çile, Mekke…
Göster
artık ışık, göster Medine!..
Bize
Aliler, Ömerler, Fatihler gerek…
Çanakkale
ruhunun aslanları gerek.
Sana
asa, Süleyman tahtı verceğim;
Bu
tufana bir gemi göndereceğim,
Seni
kurtarmayan gemiyi yereceğim,
Zalime
zulmetten bir perde gereceğim.
Ben
tarih, bayrak, şeref, kahraman...
Ben
mümin, adalet, vatan, destan...
Ben
üç kıtada yorgun düşmüş asker,
Ben
bu haliyle de beklenen yiğit erim!
HÜSEYİN ÜSTÜNSOY
.