KALDI
Hayaller talan oldu,
Umutlar yalan oldu,
Karıncalanan ellerim
Bomboş, şimdi bana
Bir yalnızlık kaldı.
Hava soğuk, hava ayaz;
Üşür solmuş hatıralar.
Bağırırım avaz avaz;
Beni, bir ben duymaz.
Çıktı duâlarım boşa,
Sessiz bir niyaz kaldı.
Lâl kesilip kırılan aynalar,
Bir tek bana küsmüş.;
Dünya hayatı bir süsmüş;
Kan çanağına döndü
Yollarda kalan gözlerim.
Hayat, bana oyun oynadın!
Ey iki yüzlü dünya,
Cadı kazanı gibi kaynadın!
Kahır, yağmur yağmur...
Rahmet esintileri yerine,
Hep üstüme sıçradı kir çamur...
Bana, kullanılmış
Bir gökkubbe kaldı.
Oynadım hayatla körebe,
Hep ben sobelendim,
Hep ben seçildim ebe.
Karalar bağlamakta
Yetişemez bana Kâbe!
Mızıkçılığın serabı bile
Bir lahza yok kaderde.
Bana yine çekeceğim heder
Edecek kederler kaldı.
Vuslata her beş kalışta,
Tanıştım hicran ve hüsranla.
Öğrenilmiş çaresizlik,
Eksik olmadı imtihanla.
Bana çok görülen saadet,
Yalnızca ukbâya kaldı.