Ağla yüreğim ağla…
En çok gülmek için,
Gülerken güldürmek için geliyorlar dünyaya
Gül gibi çocuklar.
Oysa benim şehrimde
En çok ağlamaya doğuyor bütün çocuklar.
Çünkü babaları çok erken ölüyorlar.
Yani vuruluyorlar
Ya melun bir terör belasında
Ya da vahşi bir kan davasında…

Ağla yüreğim ağla…
Benim şehrimde çok erken ebeveyn oluyor
Hayattan bihaber çocuklar
Zira çok erken çıkıyorlar çıkmaz sokaklara…
Ve uçurum dolu sokaklarda
Ebeveynlerinden daha büyük, daha fazla,
Daha ağır acılar soluyorlar…

Ağla yüreğim ağla…
Avazının çıktığı kadar bağır,
Sinirlen,
Öfkelen
Ya da birilerini çok ince kelimelerle iğnele,taşla…
Yeryüzündeki bütün şehirlerin çocuklarını seviyorum.
Lakin başka şehirlerin çocukları,
Özenle hazırlanmış mekânlarda
En lüks oyuncakları ele geçirme mızıkçılığını
Ve şımarıklığını oynarlarken,
Benim şehrimin çocukları
Her zaman büyüklerinin,
Büyük yanlışlarının ceremesini çekiyorlar…
Ve bu yüzden bütün belalar en çok onları vuruyorlar.

Çok erken yaşlarda
Sabahın erken saatlerinde
Bir dilim ekmek belasına
O cılız bedenleriyle
Ya Koşum atlarına inat,
“Çekçek” arabalarına koşuluyorlar
Ya şehrin en işlek caddelerinde
Trafiğin en çok can aldığı saatlerde
Arabaların camlarını siliyorlar,
Selpak, mendil ve çiklet satıyorlar.
Ya da büyüklerinin yüzlerini kızartacak
Mahir bir dilenciliği oynuyorlar.
Veya hınzır kanlı çete reisleri için
Yaman bir kapkaççılık ve hırsızlığı oynuyorlar.
Ve bütün bu oyunları oynarlarken
Bütün enerjilerini ve sermayelerini bitiriyorlar.

Ağla yüreğim ağla…
Benim şehrimde
Çocuklar ebeveynlerinden önce yaşlanıyorlar.
Çünkü hayatın çıkmaz sokaklarına çok erken çıkıyorlar.
Akranları yaşlarının
Bütün haşaratlıklarını oynarlarken,
Onlar, yaşlarından çok daha büyük tokatlar
Ve faili meçhul kurşunlar yiyiyorlar.
Boylarını aşan dert ve belaların içine dalıyorlar.
Çekilmez yüklerin altına giriyorlar.

Bu yüzden her şeyi çok zamansız yaşayıp
Çok erken yaşlanıyorlar…
Okumaların,
Büyük adam olmaların
Hayalini bile kuramıyorlar…
En yamanı
Ya Balicilerin reisi
Ya da kapkaç çetelerinin mahir bir eri oluveriyor
Ebeveynlerinin yaşına geldiği zaman.

Onlar, bir ömür bu acıları çekmeye kurgulanırken
Bazı büyükleri bir çocuğun her şeyini yasaklıyor
Bazıları kafayı sıyırmanın üst sıralarında gezinerek
Olmayan bir devlet kurmaya çalışıyorlar.
Bazıları şehrine bile gelmekten ya utanıyor ya da korkarlarken
Bazıları çekirgelerden ve karıncalardan vatan kurtarıyor
Kan gölünün tam ortasına zafer bayrağı dikiyorlar.
Ve bazıları da bütünüyle sözdeleşerek
Bu toprakların her karışında
Bütün çocukların,
Bütün insanların kutsal yaşam haklarını
Sözdeleştiriyorlar…

İşte bu yüzden benim şehrimde çocuklar
Çocuk gibi ağlayıp çocuk gibi gülemiyorlar.
İşte bu yüzden erken yaşlanıp
Çok erken ölüyorlar...

05.04.2005/Diyarbakır
( Erken Yaşlanıyorlar Şehrimin Çocukları başlıklı yazı Sedat DOĞAN tarafından 20.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.