Online Üye
Online Ziyaretçi
Başı belli,
Sonu bilindik bir hikâye bu
Ve gittiği yere kadar gider.
Kadın ana,
Kadın emekçi;
Bitmez ömrünün çilesi.
Ömrü biter,
Çilesi sürer gider;
Bu çileyi anlatacak söz yetmez.
Her kadın bir öykü,
Oynamak zorunda
Ona biçilen rolü.
Değişmeyen tek şey;
Gördüğü zulüm,
Bilir ki bitmez
Ta kapısına gelene kadar ölüm.
Dokunsan da tek kelam etmez,
Derdi hiç mi hiç sona ermez.
Başı dik,
Alnı açık;
Yol yordam bilmez.
Bildiği, gördüğü tek kocası,
Bir de gözünden esirgediği
Biricik yavruları.
Böyle gelmiş böyle gider;
O bilindik kader.
Tasası çok,
Çözüm desen yok;
Gizli gizli ağlar
O inci yaşlar yürekleri dağlar.
Biçare elden ne gelir,
Medet de ummaz kimselerden.
Bihaber kadınım kardaşım dünyadan;
Sırtında bebesi,
Aş bekler ondan tüm ailesi.
Irgattır tarlada,
Kadındır, anadır yuvasında;
Asla söz düşmez mecliste ona.
Gel zaman git zaman
Yaş erince kemale,
Bir de kuma gelir üzerine.
Söz söylemek ne haddine,
Çile üstüne çile.
Sayısız kadın razı bu kadere,
Tek çözüm kendini bilmekte.