Online Üye
Online Ziyaretçi
Kısır bir döngü gidişat
Tutarsız, bir o kadar
istikrarsız.
Belki sıradan bir gün
Ya da sıradan bir an
Göz alabildiğince
uzanan
Uçsuz bucaksız bir mekân
Eşliğinde yaşarken
sayısız insan.
Dert, tasa, elem, keder
Ne varsa iç burkan
Şarkılarda hüzün
Ve hiç olmadığı kadar
gri gökyüzü.
Hani umut, hani neşe
Gizlenmiş kuytu
köşelere;
Ne zor yadsımak
Bir o kadar zor, yok
sayılmak.
Günden geceye her geçiş
Yaşanır ara ara o
tükeniş.
Serzenişim âleme
Sorarım hep, neden
diye…
Sevgi olsa da tek çare
Eşliğinde huzurun,
Yoluna olmadım mı
Her daim kul köle.
Kırık bir plak
Çalmakta o şarkıyı
Yine dilek tuttum
Elime alıp o boynu
bükük papatyayı.
Kıyamadım oysa
yaprağını yolmaya,
Nasılsa bilmekteyim
sonunu.