Sızıların en bitimsizi

Gün ertesi

Hüznün tecellisi.

Yanık bağırların buruk bir tebessümü

Yürek yakan o sessizliğin

Nihayetsiz sesi

Metruk yüreklerin izbe köşelerinde saklı gizli.

 

Terk edilmişlik kadar acı belki de

Susmak, tüm öfkeyi

Duvarlara kusmak.

Gidişler dönümsüz olsa da

Yer gök kadar engin

Ölüm sessizliği yalnızlık dediğin.

 

Mührü çoktan söküldü kalbin

Sığdır içine ve haykır

Ne varsa biriktirdiğin

Yanıtını almasan bile

Alay etseler de göz göre göre

Kalmadı artık mecali şu benliğin.

 

Bir kez çıkmışsın insanlıktan

Yakıp kavurdu her şeyi

Şu ahir zaman

Kat katabildiğini

İtiraf et bilip bilmediğini

Ne çıkarsa bahtına

Kimse kol kanat germese de varlığına.

 

 

( Yalnızlık Dediğin başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 8.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.