Bir varmýþ bir varmýþ…

Yokmuþçasýna bir varlýk ve mümkün mertebe uzak gözlerden ve ýrak tüm gönüllerden…

Ama öylesine engin bir gönülmüþ ki onunki, ummanlar kadar uçsuz bucaksýz ve ta arþý alaya uzanan. Yer ve gök nasýl boyutsuzsa hâsýl olan o alana dünyalarý sýðdýrýrmýþ Rüya Kýz. Gel gör ki Rüya Kýz bir o kadar yalnýzmýþ ve uzaðýnda pek çok þeyin bir o kadar umarsýz ve tepkisiz. Ýlla ki kaçacak bir delik bulur ve gömermiþ baþýný kuma. Ne görsünler istermiþ ne duysunlar ne de dokunup incitsinler…

Kýyamazmýþ babasý biricik kýzýnýn uçup gitmesine. Bir serçenin naif bedeni, sýrça kalbi ve sus pus yüreðiyle anasýnýn dizinin dibine çömelir ve dayarmýþ baþýný annesi onu usul usul okþarken ve tüm kötülüklerden korurken. Kadýn doðduðu günden beri ne görürmüþ ne de duyarmýþ. Dokunarak anlarmýþ kimin kim olduðunu. Fazlasýyla düþkünmüþ Rüya Kýz anacýðýna en az babasýna olan düþkünlüðü kadar.

Gün gelmiþ babasý yatak döþek isimsiz bir illete yakalanmýþ. Ýçin için erimeye baþlamýþ adam günbegün. ‘’Kýzýmý, anasýný kime emanet etsem de gözüm açýk gitmesin.’’ diye de hayýflanýrmýþ bir yandan.

Zamanýn ileri gelenlerden biri methini duymuþ Rüya Kýzýn. Görmeden resmini yapmýþ kýzýn, sesini duymadýðý halde sesi kulaklarýndan gitmez olmuþ. Ve bir þarký yazmýþ yirmi dört saat diline pelesenk olan. Duymuþ ki Rüya Kýzýn babasý aðýr hasta karar vermiþ onu iyileþtirip Rüya Kýzýn yüzünü güldürmeye.’’En iyi hekimi bulmalýyým ve adamý iyi etmeliyim. Yeter ki Rüya Kýzýn yüzü gülsün.’’ Demesiyle vurmuþ kendini yollara. Þehir þehir dolaþmýþ. Ve nihayetinde varmýþ aksakallý nur yüzlü bir dedenin yanýna. Bahsetmiþ tüm olanlardan uzun uzun. Kristal küresine bakan aksakallý dede demiþ ki:’’Oðul, bu adam iyi olur olmasýna da akabinde çok kötü þeyler bekliyor onu. Ben çok baþka þeyler görüyorum, oðul. Sen iyisi mi vazgeç.’’

‘’Söyle, dede.’’ demiþ adam.’’Sadece söyle nedir bu adamýn dermaný. Yeter ki o iyi olsun ve Rüya Kýzýn yüzü gülsün.’’

‘’Oðul’’ demiþ yaþlý adam.’’Görür müsün þu yüksek tepeyi. Sen o tepeye çýk. Orada bir ceylan yaþar, hem de yaralý bir ceylan. Git ve onun kalbini söküp bana getir.’’

‘’Ya, sonra…’’

‘’Hele ki sen getir. Bakarýz bir hal çaresine.’’

Günlerce yol almýþ adam ve derken varmýþ tepeye. Bir de ne görsün, yaralý ceylan yaný baþýnda.

Ceylan dile gelmiþ:’’Sakýn beni öldürme. Zaten hastayým. Yavrularým beni bekler. Kýyma bana.’’

‘’Mecburum.’’ demiþ adam.

‘’Sevdiðim kýza varmak ve onu mutlu etmek için kalbini sökeceðim yerinden.’’

‘’Ya yavrularým ne olacak?’’

‘’Onlar anneleri olmadan da yaþar.’’

‘’Çok küçükler, yalvarýrým kýyma bana.’’

Dinlememiþ adam ceylaný ve gözünü kýrpmadan öldürmüþ hayvaný ve acýmasýzca sökmüþ yüreðini yerinden.

Derken varmýþ aksakallý dedenin yanýna.

‘’Dediðini yaptým. Ya þimdi ne olacak?’’

Bir bez parçasýna sarmýþ kanlý yüreði yaþlý adam.

‘’Al bunu ve git. Rüya Kýzýn babasýna götür. Bunu yesin hele. Bak, nasýl da iyi olacak. Ama dediðim gibi sonra olacaklara karýþmam ben. Hala bir þansýn var. Ben derim ki, kadere müdahale etme sen.’’

Adam hiç oralý bile olmamýþ. Almýþ kalbi yanýna ve yine düþmüþ yollara. Az gitmiþ uz gitmiþ dere tepe uz gitmiþ ve varmýþ hasta adamýn yanýna.

‘’Beyim. Bu yürekte saklýdýr senin þifan. Bu yüreði yer yemez iyi olacaksýn.’’

Hasta adam tam yüreði eline almýþ ki dile gelmiþ yürek:’’Bu adam bir canidir. Sýrf kýzýnla evlenmek için iki yavrumu da öksüz býraktý. Yoksa þimdi yaþýyor olacaktým.’’

Yaþlý adam öylesine naçar ve hastaymýþ ki duymamýþ bile tüm bu sözleri ve iki lokmada yemiþ yüreði.

Dakikalar içerisinde yüzüne gözüne renk gelmiþ. Can gelmiþ ve eski saðlýðýna yeniden kavuþmuþ.

‘’Allah razý olsun senden oðul. Sen de artýk benim bir evladýmsýn. Gün ola harman ola. Tez elden kýzýmla evlen ve sen de ben de muradýmýza erelim.’’

‘’Ya Rüya Kýz ne der?’’ diye sormuþ genç adam.

‘’O benim sözümden asla çýkmaz. Sen merak etme oðul.’’

Tam bu esnada Rüya Kýz olanlardan bihaber otururmuþ çardakta. Bir yandan da için için aðlarmýþ sebepli sebepsiz. Derken bir toz bulutu peyda olmuþ ve bir ses duymuþ Rüya Kýz.

‘’Ne oluyor, siz de kimsiniz?’’

‘’Merhaba, güzel kýz. Ne aðlarsýn böyle?’’

‘’Kimsiniz söyleyin…’’

Toz bulutunun içerisinden iki yavru ceylan çýkmýþ.

‘’Biz iki öksüzüz. Hain bir adam sýrf mutlu olmak için yaralý bir ceylanýn canýna kýydý. Sýrf seninle evlenmek için annemizi öldürdü. Nefsine hâkim olamadý ve biz kimsesiz kaldýk.’’

Rüya Kýz duyduklarý karþýsýnda yeniden gözyaþlarýna boðulmuþ.

‘’Madem anneniz öldü. Ben siz analýk yaparým, hiç merak etmeyin. Kaçar gideriz buralardan ve kimselerin de haberi olmaz.’’

‘’Ya, o adam ne olacak? Korkmuyor musun o adamdan?’’

‘’Tanýmam ben o adamý ve asla sizi böyle yalnýz da býrakamam. Tanýmadýðým bir adamla asla evlenmem de.’’

Ýki küçük ceylan o kadar mutlu olmuþlar ki bir anneleri olacaðý için…

‘’O zaman al bu býçaðý ve sök kalbini yerinden ve bu dünyadan ebediyen ayrýl. Hem sen mutlu olursun hem de biz annemize kavuþuruz.’’

Rüya Kýz bir hamlede saplamýþ býçaðý ve sökmüþ kalbini yerinden. Derken Rüya Kýz anne ceylana dönüþüvermiþ.

‘’Caným yavrularým benim. Sizi çok özledim. Hadi gidelim buralardan. Kimselerin bizi bulamayacaðý bir yere gidelim yeter ki artýk zarar görmeyelim.’’

Anne ceylan ve yavrularý seke seke uzaklaþmýþlar oradan. Bir daha da onlarý ne gören ne duyan olmuþ.

Tüm bu olanlarý kristal küresinden seyreden aksakallý dede bir yandan da söyleniyormuþ:

‘’Ah, kadir kýymet bilmeyen açgözlü insanoðlu. Ne ekersen onu biçersin. Þuncacýk hayvandan ne istedin de Rüya Kýz canýna kýydý. Þimdi, iyi mi oldu sanýrsýn? Ey insan denen canlý, unutma öyle bir âlem ki yaþadýðýn yapýlan her þeyin bir þekilde karþýlýðýný da bulursun. Ýyi ya da kötü… Ve olan hep mazluma olur. Ama er geç adalet de yerini bulur. Cana kýyacaðýna can verseydin ya þu kýzcaðýza herkes nasýl da mutlu olacaktý.’’

Tüm bunlar olurken Rüya Kýzýn babasý kýzýný bulmak için dört dönenirmiþ etrafta. Her yeri talan etmiþ lakin bulamamýþ kýzýný. Nihayetinde kýzýndan arda kalan kanlý elbiseyi görmüþ yerde. Yýðýlýp kalmýþ oracýða.

‘’Kýzým, caným kýzým’’ derken vermiþ son nefesini.

Genç adam olanlara vakýf olunca deliye dönmüþ ve hepten yitirmiþ aklýný.

‘’Ah, ben ne yaptým nasýl bir kötülük yaptým. Keþke yaþasaydý da varmasaydý bana.’’ derken yaþlara boðulmuþ. Yollara vurmuþ kendini bir yandan ‘’Rüya Kýz Rüya Kýz’’ diye haykýrýrken.

Gökten üç elma düþmüþ. Biri anne ceylana biri yavru ceylanlara biri de bu masalý okuyan siz dostlara.