İstimlâk edilmiş ruhların aynası şu şehir,
Gece karanlığa gebe
İnadına çıkmış yıldızlar gece avına.
Yeknesak üzünçlerim
Kapı duvar oysa mutluluk
Miracım kim bilir ne zaman…
Sür git hayallerim
Tapınağım gök kubbe
Arşı alaya uzanmış
Umut bellediklerim,
Nice sanrı gizli nice hecede…
Nice duyum ötesi
Bellek bildiğim yalıtılmışlığım
Birkaç düşüngeç alt tarafı.
Sayısız gel-git
Şerefe, ay dede…
Kıymığı batarken yüreğe
Hürmeten kadim sessizliğime.
Sayısız imge saklı,
Takılı ruhumun kancalarına.
Ruh dediğim silik bir gölge aslında
Ötelenmiş o bedbin
Yüzgeci fıtratımın
Belki de varla yok arası.
Eksiltili olsa bile
Ezelden beri zimmetliyim evrene.