" Müebbet mahkûmiyetimde minyatür bir kafeste zincire vurgunken, 
çaðýrsam kim gelir rüyalarýma skandallar ülkesinden...? "

I.
Söyleyin bana dostlar! 
Ýlkbaharýnda doðulmamýþ, 
yazýnda yaþanýlmamýþ, 
sonbaharýnda yaþlanýlmamýþ 
bir kýþta, 
acýlarýn sancýsý atarken yürekte, 
kolayca ölünür mü? 
Doðup da Ýlkbaharda filizlenirken 
uçsuz bucaksýz topraðýmýz olmadý tutunacak. 
Yaz boyunca 
çelimsiz köklerimizle 
tahayyüllerimizi derinleþtirmek istedikçe 
kalkýþmanýn karþýtlarý dizildi karþýmýzda. 
Nasýl baþ edebilirdik onlarla bu çaresizlikle? 
Çok çabuk gelmiþti sonbahar! 
Yaþam da kýsalmaya baþlamýþtý gündüzler kýsaldýkça. 
Fütur getirdik, maðlup olduk... 
Ve bulutlar yeni ülkeler keþfetmeye doðru terk etti hepimizi. 
Buruk vedanýn gözyaþlarý donarak kalakaldý gözlerimde, 
kýþ çökkünlüðünde.

II.

Evet, 
kýþ da çabucak gelivermiþti iþte! 
Yüzümde yaþamýmýn haritasý...
Derin çizgiler iz düþümü acý anýlarýn. 
Acaba anýlar olmasaydý daha mý mutlu ölünürdü? 
Acý çekmeyen acýdan anlamaz. 
Gözleri görmeyen biri, 
gökleri ve denizleri görmeden 
mavinin nasýl bir þey olduðunu bilebilir mi? 
Varsýn olsun, 
ister kolay, ister zor, ister acýlý, ister acýsýz, ne olursa olsun, 
dengesiz davranýþlar bana göre deðil; 
mademki kararýný verdim, 
ben öleyim yine de! 
Nasýl öldüðümü hatýrlamayacaðým nasýl olsa öldükten sonra.


Bir iþin sonucuna razý olmak, 
o iþe baþlama kararý almak demekse, 
bir iþe baþlamak demek, 
o iþin sonucuna razý olmak deðil midir?
Doðarken hepimiz, ölmeye de razý olmadýk mý?


III.

Ölmek deyince, 
sebepli/sebepsiz bir sancý giriyor kederden.
Kalbimde karýncalar geziniyor. 
Hayatýmýn kurak sayfalarýna kan damlamakta gözlerimden 
ve ben sünepe bir leke gibi satýr satýr silinip kayboluyorum. 
Hayata tutunmak için tükettiðimiz onca seneyi, 
dönem dönem sýradanlýðýn dýþýna taþýp, 
çeþitli boyutlarda aðýrlayýp uðurlamadýysak, 
monoton bir hayat yaþamýþýzdýr. 
Monotonluk, kaybolmaktýr, nasýl olsa! 
Ýlk ýslaklýk bulaþtý kalbimin sancýsýna.
Aðlamaya hazýrýz ikimiz de ölümün yasýyla...