– haydi saçmalayalım,
bu gün,
deliler bayramı!
dediğimde,
garib anam,
– aklının bir kısmını yitirdi
de,
ne yapabilirim?
dedi çaresizlikle;
ona,
– kalan aklımla başbaşa bırak
beni,
dedim sevgilim
– Haydi sevgilim,
bu gün deliler bayramı,
saçmalayalım!
dediğimde, sevgilim,
– sen delisin, ben bayram,
sana her gün ben,
dedi.
Bozuldum hemen,
– devamlı bal börek yiyemem,
henüz o kadar deliremem,
aklımı henüz yitirmedim
seni kandırmak için öyle dedim…
dedim…
Elimde kağıt,
sevgilime koştum,
– sevgilim,
bu gün deliler bayramı ya,
bak,
ne güzel,
saçma sapan şiirler yazdım,
dedim.
-Oku bakiim…
dedi.,
Okudum:
–bu gün deliler bayramı
hiç indirme bayrağı
görmek istersen faydamı
üşenmeden sürüver tarlamı
.
–Deliye hergün bayram
Boşver ondört şubatı,
Hanım hanımcık çık şuraya,
söyle bana şarkımı…
.
–başına alarak belayı
duvarlara vurma kafanı
tuz dediğinde karın
cız ettirme maçayı…
bi tane şiir de
Aziz Nesin’den okudum,
sanki kendim yazmışım gibi.
tabii ki,
sevgilim yemedi…
– uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal