Bir Berkin Elvan çocuk ölmekte İstanbul’da, tanıyorum
Ondört yaşında bir
çocuk, yani bir evlat.
Annesi ekmek almaya
yollamış bakkala,
Faşist bir polisin
silahıyla vurulabileceğini bile bile,
Acı çekmekte ölürken,
biliyorum,
annemin sözünü tamam
edemedim diye…
Bunun için küfretmekte
karanlığa.
Bir Berkin Elvan çocuk
ölmekte İstanbul’da, tanıyorum
Ondört yaşında bir
çocuk, yani bir evlat
Acı çektiğini
göremesem de,
ağladığını
görebilmekteyim
seven yüreklerin onun
için akıttığı göz yaşlarında…
Bir Berkin Elvan çocuk
ölmekte İstanbul’da, tanıyorum
Ondört yaşında bir
çocuk, yani bir evlat.
Öleceğini nasıl da
kanıksamış,
tavanda takılmış
gözleri,
pırıl pırıl gözleriyle ülkesine bakmakta,
Farkında ölümün,
Berkin Elvan, Ona olan
borcumuzu ödeyeceğimizi biliyor…