"And olsun, incire, zeytine, Sina Dağına ve şu emin şehre ki, biz hakikaten, insanı en güzel bir biçimde yarattık." et- Tîn : 1-4 Sure.


Sırlara kaşif gerek... Beldelere seyyah. Derinlere inmeye nefes...
" Kaf, Ha, Ya, Ayn, Sad"*
Zekeriyya gibi suzişli yakarışlar gerek ta ki Kaf/ile HaY'a Ayn/ile Sad/ır olsun.
Düştü... Çürüdü... Dönüştü...

Sarı tohum düştü toprağa... Kahverenge düşüştü. Çürüdü tohum. Çürüyüş yokluğa yürüyüştü. Çürüyüş toprağa dönüştü. Toprakta can bulup hayata süzülüştü. Tohum varlıkta görünüştü.Çürüyen çekirdek yeşile dönüştü.

Gel Seyyah,
El değmemiş, daha güneş görmemiş inciler peşinde koşan. Gel, Yunus gibi deniz dibinde gezen, Yakup gibi yanaklara inciler dizen...

Sus seyyah,
Elif ipine "mim"ler dizelim. "Nun" gerdanını boynumuza takalım. "Mim" lenelim,"La" olalım. "Lam" da tamam olalım.

Ahh... Seyyah,
Günahı dünyaya gelmeden öğrendi Adem. İncirin çekirdeğinde kaybetti incisini. İncir günaha düşüştü. Günah Dünyaya yürüyüştü. Dünya kapıya dönüştü. Adem incirin yaprağıyla örttü bedenini, tohum varlıkta görünüştü.Adem toprağa düştü, edep ile yeşile dönüştü.

Arama Seyyah,
El değmemiş inciler gözle bulunmaz. İnsanın ilk günahını sırtlanışıdır, dünya hayatı. Ve çekirdeğin incir dallarını sırtlanışı bir temsili Tur-u Sina'dır.

Bilir misin Seyyah?
İnsanlar ve ağaçlarda kaç çeşit var?
Ve kaç çeşitte teklik var?
Biri va'deder va'dinde durmaz. Şeceretü'l Hilaftır. Sülağan.**
Meyvesini sunarken cayar hasedinden.
İkinci ağaçtır, va'dederken sözünü yerine getiren. Önce kendini çiçeklerle süsleyen sonra tomurcuklanıp meyveler veren.
Yalnız üçüncüsü incirdir.
Kendine bakmaz, bir iddia koymaz ortaya, ne çiçeklerle süsler kendini ne va'di bellidir. Meyvesi süsler dallarını...
Dalları eğridir. Kendine ihtimam göstermeden, başkalarına değer verir. Yalnız incirdir düşen meyvenin yerine yenisini getiren ve hiç bir ağaç bu denli hizmet ehli değildir.

Gör Seyyah,
Gör ki bir Hu'da kaç bin huy gizlidir.
Çekirdeği görmeyen inciyi nerden bilir.

* Kuran- ı Kerimde Meryem Suresinin ilk ayetidir. İkinci Ayette bu Rabbinin Zekeriya kuluna olan merhametinin anılmasıdır denilerek açıklanmıştır. Kaf, ha, ya, ayn, sad harflerinden müteşekkil ifade Rabbinin kulu Zekeriyya’ya ulaştırdığı rahmetin zikridir; ya da daha açık bir ifade ile, kulumuz Zekeriyya kaf, ha, ya, ayn, sad şeklindeki fomülü diline zikir, gönlüne vird, dualarına minhac etmek sureti ile oğlu Yahya’ya ve daha nice nimetlere vasıl olmuştur. Nitekim Hazreti Ali, Celceletuye adlı duasında, “Kaf, ha, ya, ayn, sad vesilesi ile Ey Rabbimiz sensin bize kifayet eden her türlü bizi kuşatan kem gözde!” şeklinde dua etmiştir.
** Şeceretü'l Hilaf: Va'dinden Cayan ağaç demektir. Sülağan ağacı olarak geçer.
( İncir Çekirdeğine İnciler Koydum başlıklı yazı SönmezKORKMAZ tarafından 12/19/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.