Bu dildeki hafif meşrep ne güzeldir
Dökülen tatlı sözler gönülden gelendir
Gönül dil ile olunca hayat çok güzeldir
Gönülden seveni ara sen bul ey gönlüm bu
dil ile
Bu dildeki meşrep ile cananı sevmek ne
güzeldir
Çok arzuladık seven bir yârin gönlüne
girmeyi
Gönlümüzdeki güzellikle gönül güzelliğini
görmeyi
Cana can olan dilinden bir bade hayat suyu
içmeyi
Gönülden seveni ara sen bul ey gönlüm bu
dil ile
Bu dildeki meşrep ile cananı sevmek ne
güzeldir
Terki gönül terk edilmez içinde saraylar
kurmayınca
Cananın gözlerine bakarak güzelliklere
bakmayınca
Cananın boynuna sarılarak bir ömür boyu
yatmayınca
Gönülden seveni ara sen bul ey gönlüm bu
dil ile
Bu dildeki meşrep ile cananı sevmek ne
güzeldir
Bu dünyada sevmek değil midir gönülden
muradımız
Cananın kollarında yaşayarak ölmek değil
midir arzumuz
Hakikatli sevenler canan ’sız nefes almaz
der canımız
Gönülden seveni ara sen bul ey gönlüm bu
dil ile
Bu dildeki meşrep ile cananı sevmek ne
güzeldir
Kul Mehmet’im sende sev artık bu gönlünü
karartma
Seni seven cananını ara sen bul kendini
yollarda artma
Eğer candan seven cananını seversen hak
adına ağlatma
Gönülden seveni ara sen bul ey gönlüm bu
dil ile
Bu dildeki meşrep ile cananı sevmek ne
güzeldir
Mehmet Aluç-Kul Mehmet