Daha ilkokul yýllarýmýzda öðrendiðimiz arkadaþlýk, dostluk, karþýlýklý saygý-sevgi duygularýmýzý anýmsamak ve pekiþtirmek amacýyla böyle bir yazý yazmak istedim. Hedef kitlem öncelikle bizleri yöneten, yönetmeye aday olan tüm siyaset erbabý olacak. Sesimi bir ilgiliye bile duyurmak beni mutlu eder.

         Abc…mizde bulunan elbette (ð) sesi hariç her sesle baþlayan tüm siyasi parti mensuplarýna seslenmek istiyorum.

         Sizler, bizler hepimiz bir zamanlar çocuktuk. Anýmsayalým ilkokula baþladýðýmýz ilk günü. Ruhumuzu saran heyecaný, kalbimizin göðsümüze sýðmayacak kadar sýkýþtýðý anlarý. O anlar ne kadar zorlanmýþtýk.

         Sýcacýk evlerimizden, çok sevgili anne-babamýzdan ayrýlýp okul denen yeni bir yuvaya geçiþ yapýyorduk. Ýþte o anlarda küçücük ellerimize þefkatli bir eller uzandý. O eller yýllar geçse de güzelliðini ve koruyuculuðunu hiç unutamadýðýmýz öðretmenlerimizin elleriydi.

         Zamanla sevdik öðretmenlerimizi. Onlara inandýk. Yeni arkadaþlar edindik. Çevremiz geniþledi. Öz güvenimiz arttý.

         Her insanýn yaþamýnda güler yüzünü, güzel konuþmasýný unutamadýðý sevgili bir ilkokul öðretmeni olmuþtur. Geçen zaman içinde baþka okullara gidilir, yeni öðretmenlerle tanýþýlýr. Onlar da sevilir elbet. Fakat ilkokul öðretmenlerimizi, onlardan öðrendiðimiz ilk bilgileri,  örnek davranýþlarý unutamayýz. Çünkü ilkler güzeldir. Ýlkler unutulmaz.

         Nelerdi bu bilgiler, altýn deðerinde olan örnek davranýþlar? Anýmsayalým bazýlarýn hemencecik: Büyüklerimizi, arkadaþlarýmýzý ve de doðayý koþulsuz sevmekti öncelikle. Kendimize yapýlmasýný uygun bulmadýðýmýz bir eylemi arkadaþlarýmýza yapmamak. Empati duygusunu geliþtirmek.

         Doðru olmak. Aleyhimize olsa bile doðru bilinen yolda yalnýz yürümek. Yalan söylememek. Öðretmenimiz anlatýrdý. “Yalancýnýn mumu yatsýya kadar yanar.” Er ya da geç yalan ortaya çýkar ve yüzümüz kýzarýr. Burnumuz uzar!

         Hakkýmýz olmayan deðerlere el uzatmamak ve baþkalarýnýn haklarýna saygýlý olmak.

         Okulda, güzel konuþmanýn bizleri toplum önünde saygýn yapan önemli bir özellik olduðunu öðreniyorduk. Kýrýcý olmanýn, kalp kýrmanýn onarýmýnýn çok güç olduðu da örnekleriyle adeta zihinlerimize perçinleniyordu. Öðretmenimiz, kalp bir sýrça gibidir, bir kez kýrýlýrsa onarýmýnýn olanaksýz olduðunu söylerdi.

         Yalan, riya, günah nedir bilmeyen saf ve temiz çocuk kalplerimizle daha nice örnek hasletleri öðrendik.

         Uzun yýllar ilkokul öðretmenliði yapmýþ birisi olarak söylüyorum. Tarafsýzlýðýmdan kimsenin kuþkusu olmasýn. Tarafsýzým. Bu duygumun içtenliðine herkes inanabilir. Beni yaþama baðlayan en sevdiðim davranýþ biçimim çocuk saflýðýmý kaybetmemiþ olmamdýr. Ben böyle yaþadým. Bilir bunu çalýþtýðým güzel ülkemin okullarýndaki anýlarý kalbimde saklý öðrencilerim. Çünkü öðretmenlik farklý bir meslektir. Tanrý mesleðidir. Tarafsýz olur öðretmenler her durumda, her olaya karþý. Herkese ayný yakýnlýktayým.

         Siyasilerimize þunu anýmsatmak istiyorum: Bir an ilkokul öðretmenlerinize duyduðunuz saygý- sevgi ve özlem duygularýný anýmsayýn. Okulda edindikleriniz güzel davranýþlarý bir bir gözlerinizin önüne getirin. Ben de öðretmenlerinizin size davrandýðý gibi davrandým öðrencilerime. Beni de ilkokul öðretmeniniz olarak kabul edin, onun yerine koyun. Sözlerime kulak verin:

         Bir birlerinize karþý çok sert konuþuyorsunuz. Ne olur daha yumuþak konuþun. Hoþgörülü olun. Hümanist duygularýnýzý ön plana çýkarýn. Ýnanýn sizler yapýcý, birleþtirici konuþursanýz ülkemizde ilkbaharda kýrlarda açan mor menekþeler hoþluðunda güzellikler yaþanýr.

         Tutum konusu vardý hani? Tutumu kýsaca þöyle tanýmlamýþtýk: Zamanýmýzý, emeðimizi, paramýzý ve araç-gereçlerimizi geliþi güzel deðil yerli yerine harcamaktýr. Tutumlu olan aileler, ülkeler giderek kalkýnýr zenginleþir diye öðrenmiþtik.

         Saygýdeðer, ülke yönetiminde olanlar ve olmak isteyenler. Ne olur tutum konusunun gereðini yerine getirelim. Buna çok çok gereksinimimiz var.

         Güzel ülkemizde her beþ gençten biri iþsiz. Yirmili yaþlarda, büyük çoðunluðu yükseköðrenim yapmýþ iþ arayan gençleri düþünün. Atama bekleyen saðlýk elemanlarýný, öðretmen adaylarýný, mühendisleri... bir düþünün. Ýþyerlerine baþvur. Sonuç alamadan geri dön! Yaþlý anne-babadan harçlýk iste! Her gün ayný karamsarlýk…

         Önerim þu: Kaynaklarý zengin ülke deðiliz. Ýþsizliði en az düzeye indirecek yatýrým için kaynaklarýmýz kýsýtlý. O zaman seçimler için, örneðin önümüzdeki referandum için para harcamayalým. Bu iþlere milyarlar harcandýðý herkesin malumu. Ne yapabilir peki?

         Liderlerimiz, siyasilerimiz çýksýnlar devlet televizyonuna. Dostça fikirlerini anlatsýnlar. Ülke sorunlarýna ürettikleri projelerini, makbul çarelerini sunsunlar. Birbirlerini kýrmadan, ses tonlarýný artýrmadan yapsýnlar tartýþmalarýný. Nasýl ki, sýnýfta ünite konularýný sýrayla sunup, karþýlýklý soru-cevap þeklinde deðerlendirmeler yapýyorduk ayný uygulamayý televizyonda görmek isteriz.

         Okullarýmýzda münazaralar yapardýk. Öðretmenlerimiz tarafsýzca deðerlendirme yaparlardý. Evet, sayýn büyüklerimiz, ilgililer çýkýn karþýmýza karþýlýklý tartýþýn. Halkýmýz zekidir.  Sizi en güzel þekilde deðerlendirir Sezar’ýn hakkýný Sezar’a verir. Bundan en ufak bir kuþkunuz olmasýn.

         Kesinlikle inanýyorum; halkýmýz sizleri ekran karþýsýnda bir arada güzel güzel konuþurken görürse ülkede huzur ve barýþ ortamý oluþur. Seçimler için harcanan paralar yatýrýma harcanýr. Ýþsizlik azalýr. Ýþ arayan gençlerin yüzü güler. Halk olarak, ülke olarak kendimize olan güvenimiz daha da artar. Huzur içinde bir arada yaþama olgunluðunu yakalamýþ oluruz.

Dostluk adlý þarkýmýzla sözlerini okuyarak ilkokul günlerimizi bir kez daha anýmsayalým.

Dostluðun biz sevgisiyle

Toplandýk her an burda

Bu sevgi baðý kopmaz hiç

Daðýlsak bir gün yurda

Bu güzel günü andýkça

Çarpacak kalbim benim

Bu sevgiyle Ebediyen

Uzanýr sana elim…