Kadınlar.
Kadınsız olmayı
beceremeyen insanlık ama kadına da sahip çıkmayı beceremeyen.
Fevri şarkıların kayıp
tınılarında
Yükseliyorum usul usul.
Cebbar kehanetlerin ara
namelerine damlıyor
Zaman,
Bir de mekân arsızı süt
liman sevdaların
Baş şehri hangi şiirse
Yazmaya yeltendiğim.
Şiir kadarım:
Şiir boyumla
Ölümüne sevdiğim
dünyalıların
Kabrine
Ufaladığım rahvan
sevdalarım.
Göllerden alacaklıyım
bir gece vakti
Göl kadar dinginliği
diledim
Tanrıdan madem bir gece
vakti
Rahmetini boca etti
Hem de edindiğim değil
İrkildiğim mekânlarında
Bol küfürlü
Eteği dökümlü
Bir kinin eşiğinde
Ya da uzamında cinnetin
Ne çok kadın:
Köyün, şehrin ar
bildiği
Her biri.
Kadından bozma kimi
isyan
Aslında insandan bozma
katil ve
Kör cehalet.
Adı olmayan hikâyelerin
de başkahramanı:
Yüreklerinde neferi
sevdanın,
Gözlerinde oynaşan
pırıltılar
Adam boyu sevdaların
mezarına giriyorlar
Suçlandıkları ve yok
sayıldıkları
Bazen kan revan mezar
taşları
Ve soyut resimlerden
alacaklı her biri.
Yer gök mezar taşı
Yer gök isyanların
satır başı
Taş kesilen kör
cehaletin hangisi ise
Yine yüzkarası bir
aşkın tebaası
Kadın ve cinnet ve
erkek;
Sevda ve kadın;
Aşk ve ölüm
Huzurunuzda ölü bir
naşın parmak arasından
Sarkan basit bir künye
benzeri
Esefle öldürüldükleri
Yetmezmiş gibi
Yüreğiyle sevmişti oysa
her biri.
Kanıyorum ben de bir
gece vakti
Kandığım yalanlarına
cihanın
Cepkenler dikiyorum
Elimde kalem oysaki
Adım terzi.
Bir cenazemiz daha var
madem
Üstümüz başımız temiz
Bir de acımızı sağaltan
matem sözüm ona.
Kimlerdendi demezden
hemen sonra
Gelsin sıradaki.