Zaman…
Tüneyen baykuş
Şehla düşlerin habercisi.
İkircikli yalanlar
Ölüm ayan beyan
Saf tutan insan,
Saklı masumiyet.
İçinin deminde yarım ağız mutluluk
Yürek pencerende
Yok mu yoksa kaçacak delik?
Ökçelerinde şiirin
Hulasa yangınlar
Yine kabri sevdanın
Ölümüne diyet bilen kim ise
Şiir başına
Ödenen sonsuz bedel.
Aksanları hayatın
Aksarken…
Kargacık burgacık ilahı günün
Bir de yarına çıkmazsam?
Gönül dostu
Gönülde kelam
Surelerde beyanı İlahi Adaletin
Sunumu ihlâslı beyitlerin:
Bir düş peşine düşüp de
Ayağında prangalar
Muhabbeti ömrün
Hatta mukadderatı şiirin.
Şimdi ne mi olacak?
Atlarken basamakları
İkiyüzlü madalyonun
Bekasında adeta
Gönül koyduğun kim ise
Hatta baş koyduğun
Sonranla teselli bulup
Dünkü yorgunluğunu unuttuğun.
Çekilin aradan bayanlar, baylar
Susup da keserken ahkâmı
Bir ben miyim derdin erbabı?
Solungaçlarında bilinmezin
Tıkandım işte.
Ne neşe
Ne neşriyatı dünkü hazandan
Damlayan ruhuma;
Hem de ayan beyan
Takılı kursağıma.
Şimdini ve öteni berini topla da git:
Gitmeyi beceremediğin
Deli gibi sevdiğin
Cahil cesaretine sığınıp
Yüreğin mukozasında
Tek heceye mi sığındın?
Ya öl!
Ya da git, demenin en ücra yenilgisi
Kaykılmışlığın mutluluğa hasedi:
Hasretin öteki yüzü belki de,
Şiirle yatıp kalkan kim ki
Güncesine serdiği ayakları, beyitleri
uyutup…
Unutulduğuna biat
Uydurduğun şunca masalda
Hadi, savur gözyaşını
Geç olmadan gitmeyi dilemedin mi sen?
En muktedir olan
O munis gölgenle
Koru arkanı
Korktuğun değil
Sevdiklerinle korkut şeytanı.
Zaman…
Yalınayak satırlar ısmarlıyor.
Nakşibendî yokuşlarındayım nefsin
madem
Arzuhalimi sundum kadere
Suretinde yenilgi
Nefsinde közün isi.
Şimdimle yoksunum
Dünümle içli dışlı.
Gülden beyitler yanıyor
İçin için dertlenen surlarında
şehrin.
Yana yakıla anıyor adını
Gök gözlü kadın:
Aşkın huzurunda resmigeçit yapan
Özlem tadında bir ukde:
Ah’ları sivri beyitler;
Vah’ları külfetli zincirler
Koruk acıların hicvinde bir tükeniş
Sonların paraleli sırasız ölüm;
Yanların sonu
Yansız sevda masalları.
İllet kuşlardan alırken hıncımı
Buluttan dökülen isinde hicvin
Köhne varlıktan bozma
Bir külfet işte gecenin demi.