Týrpanlarý dövüp Hüseyin aðabeyin fýkrasýný dinledikten sonra biçme sezonunun ilk günkü biçicileri olarak týrpanlara yeniden sarýldýk. Bileðe kuvvet biç babam biç. Güneþ ufuktan iyice yükseldi. Tepemizde bir alev topuna dönüþtü. Temmuz da Temmuzluðunu iyi hissettirmeye baþladý. En ufak bir esinti yok. Yaprak kýmýldamýyor. Sanki yeni tutuþturulmuþ bir fýrýnýn karþýsýndayým. Her tarafýmdan terler sýzmaya baþladý…

         Biçim mevsiminde sýcaklar kadar biçicileri sinekler de rahatsýz eder. Doðada ne kadar sinek varsa arazilerde çalýþanlara musallat olur. Ormanlarýn, meyve aðaçlarýnýn bol olmasý nedeniyle sineklerin fazla ürediðinden bahsedilir. Güneþin yükselmesi, hava sýcaklýðýnýn artmasýyla bilumum her cins sinek üstüme üþüþtü. Kaçýþ yok! Sýk sýk týrpaný býrakýp sinekleri kovalamak da iþin bir sýkýcý yönü.

         Neyse zaman ilerledi, öðle oldu. Yemek ve uzunca bir mola beni bekliyordu. Týrpaný elma aðacýnýn dalýna asarak evin yolunu tuttum. Çeþmenin suyu daha bir güzel gözüktü. Parlak gümüþ renginde þýrýl þýrýl akýyordu. Kuþluk vaktinde olduðu gibi yeniden yüzümü, kollarýmý omuz baþlarýna kadar bir güzel yýkadým. Oh dünya varmýþ. Annemden yeni doðmuþçasýna dinç ve gürbüz hissettim kendimi.

         Dayým yayladan gelirken bize uðramýþtý. Yemeðe alýkoyduk. Dayýmýn hoþ sohbetine doyum olmaz. Biçimin nasýl gittiðini sordu. Biçime baþlana ilk gün bizde adet olmuþtur, piþi piþirilir. Sarý yaðla piþen piþinin yanýnda bir de bal olursa iþ tamamdýr. Piþi, bal ve çay ilk günün öðlen yemesi menüsüydü.

         Dayým biçiciliðin püf noktalarýný bir bir anlattý. Öncelikle týrpanýn iyi kurulmasý gerekir. Týrpan açýk kurulursa biçiciyi kan tutar. Kan tutmanýn ilacý da bir tabak pekmez bir avuç tuzla iyice karýþtýrýlýp sesi çýkmayan biçiciye yedirilir. Bunlarý anlatýrken býyýk altýndan hafif hafif gülüyordu. Sonra týrpan kapalý kurulursa bu kez týrpanýn ucu ara ara yere saplanýr ve verimli bir iþ ortaya çýkmaz. Ayrýca týrpaný iyi döðmek, biçerken dikkatli olup týrpanýn aðzýný yere sardýrmamak gerekir diyerek sözlerini sürdürdü.

         Yemeði bitiriyorduk. Yeðenim umarým epeyce yer biçmiþsindir. Baba ile oðulun hikâyesini anlatmadan olmaz. Yemek yerken anlatýcý deðil dinleyici olmak daha hoþtur. Hele de anlatýcý iþin erbabýysa. Týpký dayým gibi. Baþladý anlatmaya:

         Baba-oðul bir çayýr biçme mevsiminde týrpanlarýný omuzlayýp çayýrlarýnýn baþýna gelmiþler. Vur tut öðleyine kadar biçmiþler. Öðle yemeði gelmiþ. Onlarýn da yemeði piþi imiþ.  Bir baþlamýþlar yemeðe, pir baþlamýþlar, ben diyeyim yedi, sekizer adet, siz deyin beþer, altýþar adet piþiyi yiyerek bütün piþileri bitirmiþler. Oðul, “Baba bütün piþileri bitirdik…” demiþ. Baba, “Tabi oðlum, aslan gibi adamlarýz… Az bile yedik.” Demiþ.  Piþileri bitiren baba-oðul önleye kadar çok az, ancak yarým dönüm yer biçebilmiþler. Oðul, “Baba ne kadar az yer biçebildik.” Diye yakýnmýþ. Bu kez Baba, “Oðul bileklerimizin kalýnlýðý ne ki! Ancak bu kadar biçebildik.”  Bu arada yemek faslý sona erdi. Dayým evine ben de çayýra gitmek için evden ayrýldýk.

         Gökten adeta ateþ yaðýyordu. Ýþten kaçýþ yok. Yazýn gölge hoþ kýþýn çuval boþ. Ýþe devam. Öðleden sonra sinekler beni hiç rahat býrakmadýlar. Arý yavru vermiþçesine etrafýmda uçuþuyorlardý. Sýcakta güneþ altýnda çalýþmak çiftçiliðin doðasýnda var. Çayýr biçerken sinek ve sýcak harman döverken toz içinde mücadele gel de sen iþin içinden kurtul!

         Köyde ele güne muhtaç olmadan yaþamanýn ön koþulu baþlayan iþleri aksatmadan zamanýnda yapmaktan geçer. Bu arada kullanýlan araçlar iþe uygunsa bilek kuvvetiyle yapýlan iþler biraz kolaylaþýr. Kaç yýldan beri çayýr-tarla biçiyorum henüz çok iyi kesen bir týrpan denk geçmedi bana. Ýki senede bir yeni týrpan alýrým. Her yeni týrpanýn öncekilerden farký olmaz. Bazý arkadaþlar týrpanlarýnýn felaket kestiðini övünerek anlatýrlar.

         Yýllarca toprakla güreþircesine çalýþan insanlarýn durumu ne kadar acý ve sefilcedir! Katýrkuyruðu çeksen uzamaz. Kýt kanaat ele güne muhtaç olmayacak kadar ürün elde etmek. Uzun kýþ günlerinde meyveden, sebzeden mahrum yemek sofralarý. Kasaptan et almak hak getire. Küçükbaþ hayvaný kalabalýk olanlarýn kurban bayramýndan baþka zamanlarda et yemek olanaklarý az dahi olsa mümkün.

         Kadýn- erkek yediden yetmiþe herkes gücüne göre çalýþmak zorunda. Hem de ne çalýþmak! Sabahýn köründen akþamýn karanlýðýna kadar. Memleketimizin bazý yerlerinde makine ile tarým yapýldýðýný, tarlalarýn biçerdöverle biçildiðini duyar o yerlerin çiftçilerine gýpta ederdik. Hele tarlalarýn traktörle sürüldüðünü, pulluðun o yerlerde tarihe karýþtýðýný duyar kendi kaderimize üzülürdük.

         Aðýr koþullarda çiftçilik yapmadan azat olmanýn iki yolu var. Ya okuyup memur olacaksýn ya da tasý taraðý toplayýp büyük þehirlere göç edeceksin. Memur olabilirsen masa baðýnda gününü gün eder yaðmurda-çamurda yaz güneþinin altýnda çalýþmasýn. Okumak, memur olmak güzel de her kiþinin kafasý yetiyor mu bakalým okumaya! Þehirlere göç etmek de hiç kolay deðil.  Doðup büyüdüðün topraklarý, serin yaylalarý, soðuk pýnarlarý eþi-dostu býrakýp engin denizlere açýlacaksýn.

         Öyle derin konulara girmeden biz yine týrpanla olan hasbihâlimize dönelim. Biçim sezonunu açtýk. Havalar güzel gitmeye baþladý. Üst üste üç gün biçim yaptým. Biçilen otlarý ýslatmadan toparladýk.  Bu arada týrpaným yýprandý. Yeni bir týrpan almak þart oldu. Biçim sezonu iþleri gevþetmek olmaz. Bir gün erkenden ilçeye indim. Týrpan alacaðým.

         Ýlçede týrpan satan bütün dükkânlarý dolaþtým. Ýyi kesen týrpan sert olmalý. Ayrýca katý cisimlere dokundurulunca çin çin ötmeli. Bu bilgileri her biçici bilir. Hayli dolaþtýktan sonra bir týrpana karar kýldým. Ýlçede fazla eðleþmeyerek köye döndüm. Hemen Hüseyin aðabeyi buldum. Hüseyin aðabey týrpan kurmanýn da ustasýdýr.  Týrpaným hazýr olduktan sonra heyecanla yeni biçilecek çayýra vardým.

         Acaba týrpaným nasýl kesecek. Bismillah diyerek yeni týrpanýmla sallanmaya baþladým. Birkaç kol biçtim. Hiç de fena kesmiyor. Týrpaný iyice biledikten sonra kollarýmý açarak son gücümle iþe koyuldum. Týrpan týrpan deðil sanki Hz. Ali’nin Zülfikar’ý. Bir kez sallarken önceki týrpanlarýn iki katý kadar hatta daha fazla ot biçebiliyordum. Hem de aþýrý kuvvet harcamadan.

Notlarý dolgun karne alan okul çocuklarý gibi seviniyordum. Dünya benim olmuþtu. Her yeni týrpan alýrken hayalini kurduðum iyi bir týrpana nihayet kavuþtum. Bilek gücüyle çalýþýyorduk. Motorlu tarým henüz bölgemizde baþlamamýþtý. Lakin bu kez beni yormayan bir araç sahibiydim. Kahkahayla gülmeyi bile kendimizden gizlediðimiz köylerde iyi kesen týrpan sahibi olmak bir yerde züðürt tesellisi olsa bile yine de güzeldi.