Disiplinli bir iç sesin müdaviyim madem kýsa aralýklarla yol açýyorum ben bu gizeme. Sözcüklerin dumaný üstünde týpký bahara eriþtiðimiz þu günlerde açan baharlara da umut yüklüyoruz.

Devasa bir rahmeti de kucaklarken ve þivesi olmayan adam ve kadýnlar gibi de yakýn durmaktayýz birbirimize.

Köhne bir düþü yontuyorum ha bire ve gecenin mukozasýnda ayrýntýlardan çýkýp da yola uykuyu boðuyorum hele ki günün bende yarattýðý tahribatý düþünürsem ve iþte yolculuðum baþlýyor.

Yorgun gökyüzünde istiflenmiþ kuþ sürüleri yoksa yanlýþ mý görüyorum belki de þaþýran gözlerime atýfta bulunup yüreðimin söküklerini dikmek adýna dikiyorum gözlerimi ta ufka kadar üstelik.

Gece çok çabuk tükeniyor ve b/ölünüyor varlýðým sonra da sabaha dokunup yeniden doðuyorum elbet ölmenin verdiði bir huzur ve her nasýlsa sözcüklerle hasbýhal ederken aslýnda evrenin nabzýný tutuyorum bir de içimde saklý edimler kimi zaman uyuþan ellerim kimi zaman beyaza dönen yüzüm ve her heyecanlandýðýmda kýzaran yanaklarým elbette titreyen sesim.

Tanrýsal ve dokunaklý bir mizaç elbet kâinat sýký sýký kucaklamýþken yüreðimi bir anda solup da açabiliyorum hani.

Elimde bir kemençe ve neþeli ezgiler.

Ya da okul yýllarýma yolculuk yapýp piyanonun baþýnda çalýþtýðým egzersizler elbette haþin piyano hocamýn ince ve çarpýk ve de ojeli parmaklarýnda gördüðüm o kâbus hele ki yanlýþ tuþa bastýðýmda elime vurduðu ve gözlerini dikip de beni uyumamam konusunda uyardýðý.

Düþlerin gizemine vakýfým altý üstü ve hatýrlamadýðým rüyalarý yeni baþtan görüyorum ne de olsa günün öðretisi illa ki hayaller ve acýlara bata çýka yürürken düþ pazarýnda mutluluk arayýþýndayým ve görmezden gelindiðim yetmezmiþ gibi en çok da benim, beni görmezden gelen.

Uyuþuk sesli saat alarmý sanýrým cep telefonunu cýrtlak sesine raðbet etmek gibi bir ilkem yok belki de hala teknolojiye duyduðum acýma ile kendimi acýndýrýyorum kendime ve klavye bana oyun oynarken ansýzýn da silinebilmekte yazdýklarým ah, bir de alt belleðimi boþaltýp da mutlu hikâyeler için yer açsam bunca gereksiz izdihamý da uzay boþluðuna gönderip…

Yapacaðýný yapýyor hayat ve kimse elinden geleni ardýna koymayan ve tebessümlerim karþýlýk bulmuyor üstelik sessiz varlýðýmla tezat teþkil ediyorum kimi insana.

Ýnsanlar gürültülü bir nefreti yüreklerine geçirmiþ her nedense ve coþkumla ataða kalkýp da sönüveriyor yüreðin dalgalarý daha doðrusu dalgalý duygularým bir anda hýz kesiyor ve çökkünlük.

Ýzahý var ya da yok.

Ýdame ettirdiðim bir hayat var madem.

Azýcýk da mahremiyete saygý gösterse ya insanlar.

Kelamýn çatýk kaþlarý da durduk yerde çatýlmýyor hani. Halis munis yaþama gayreti içerisinde iken iklim nazire yapýyor bu kez ve kuþ bakýþý serildiðim o bulutta düþüveriyorum boþluða bazense dolu olan yüreðimin yükünü boþaltmak adýna elbet aralýksýz ve insan ayýrt etmeden üstelik taþ fýrlatanlara dahi ekmek ikram ediyorum bu da yetmezmiþ gibi yere fýrlattýklarý nimetin kýrýntýlarýný el çabukluðu ile topluyorum ki günahlarýna bulaþmayayým.

Sözcükler de rahmeti Yaradan’ýn.

Sevgi gibi bulaþýcý iken iklimin de dinmeyen yaþý. Ha kýþ olmuþ ha yaz ve iþte devinen rüzgâr kendini oradan oraya atan yapraklar ve dallar oysaki þehrin merkezinde ne bir aðaç var yakýnlarda ne de dala tüneyen bir kuþ lakin davete icabet edip de ziyarete gelen kuþlarla idare ediyorum ne de olsa bol bol besliyoruz kuþlarý ellerimizle ve bakýþlarýndaki minnet ile insan kendini nasýl da iyi hissediyor…

Bulutun isyanýnda aniden bastýran saðanak.

Saðanaðýn haþmeti ile þükreden insanlar.

Ýnsan olmanýn verdiði huzuru huzursuzlukla eþleþtirip evreni kirletmeyi maharet sananlar bir de.

Eþkâli yok ki duygularýn ama zamaný gelince de resmetmek gerçek manada insana huzur veren.

Bir bölme iþareti ve iþte günden arda kalan.

Özümsenen her duyguyu da yukarý taþýyýp sevginin ve inancýn çýtasýný yükselttiðimiz.

Aþikâr olansa hayata tutunmanýn çok da zor olmadýðý ama her ne hikmetse bu coþku bile bazýlarý için ihanet unsuru.

Geviþ getiren hangi canlýysa ama huzurun adresi iken sevgiye düþkünlük ve ihtimaller dâhilinde sevilmeye duyulan özlemi de pekiþtiren o iç ses elbet tuzaða düþmeden yakalayýp da doðruyu sýký sýkýya tutunmak elbet Hakkýn çaðrýsýna vakýf bir kul olmanýn hikmeti ile baþa aldýðýmýz duygular sanýrým yeniden doðmanýn da yerini tutamazken hiçbir þey üstelik acýnýn dahi bir zýrh olup içimizdeki izdihamý yok sayýp varlýðýmýzý sunduðumuz evrende aradýðýmýz tek gerçeðe de sonunda ulaþtýðýmýz ve yaþama sevincini hiçbir þey engelleyemezken gerçi zaman zaman çöken omuzlar bir yenilgiye eþlik etse de Allah rýzasý için yaþayýp sevmenin en muteber çaðrý olduðuna haiz bir varlýk olmanýn verdiði huzur ve de þükür.