Mevsimi ihbar eden bir tebessüm…
Halis munis olmaksa öykündüğüm…
Zaferi mevsimin
İçimde saklı şehla düşlerin
Mutluluğa özlemi.
Bir yaratı ise insan ve aşk
Solmaya dair güneş
Öğünlerde saklı hasret
Elbet ruhun tek gıdası
Zarif bir kelamda neler saklıdır neler
Neylerse Rabbim güzel eyler.
Tevazu yüklü göğün dokunaklı
yıldızları
Satırlara düşkün muzip gün ışığı
Geceyi dahi aydınlık kılan
Sabırsız yüreğin tek ilacı
Elbet huzmeleri solgun
Günden ayrı geceye yorgun
Düşler eken şair
Kimliği ne ki?
Varlıktan öte vücut bulmak
Renklerin coşkusuna bandığı
Her satırı nazı niyazı ile süsleyen
Derin acılar çeken kimi zaman
Belki de mağdur yüreğin tek kıvılcımı
ile
Ateşlere meyleden.
İnhisarında sözcüklerin
Bazense miskin imgelerin
Tevafuk yüklü yolculuğu
Hele ki şair kendine rast gelirken
Yazmanın ve coşkunun bitimsiz ivmesi
Karalarken boşluğu
Nice tebessüm saklı içindeki
yolculuğun
Her durağında
Kâh sönen kâh yanan
Gölgelere de paye vermeden.
Sabırla seven ve yazan
Bir hümayun ki sıfatların en güzeli
Aşka bağdaş kuran kâinat
Kutsal bir duygudan yok ötesi
Zemherilerde dahi üşümeyi reddeden
Bazen dipte saklı
Bazen yüzeye çıkan bir baloncuk
İçinde saklı ne ise
Başat bildiği sözcüklerin yalnızlığı
Ne zamanki dikse yan yana her birini
Sanır ki acıların da ilacıdır
Yazdıkça kalemle
Yâd edilesi duyguların
Aşkla ihbarı
Satırlarda saklı mutluluğun sırrı