1 Şair Ne Mi İster...



‘’Kim bir şairi kırsa

Şair gider uzun bir dizeyi kırar mesela

Bilirim kim dokunsa şiire

Elime bir kıymık saplanacak.

Bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman

Yorgunum oysa

Durmadan kendime bir tunç ayak aramaktan…’’(Alıntı)

 

 



 

Zapt edilmiş bir yürek nedir, bilir misiniz?

Hani gölgelerin dahi size rest çektiği

Çekimser bir iklimde üşüyen teni gibi gecenin

Hazandan mütevellit binlerce cümle

İlla ki hüzün ile diz dize…

 

Tekerrür eden sadece tarih midir?

Kaderi yüklenip kederi dahi sevmek nedir?

Sorarım size en alasından bir selamsa bahşedilen

Nazarında insanlığın zor mudur sahi hükme binaen

Hükümsüz sözcüklerin bilip bilmeden yargılandığı

O dehlizde tutuşan ayakları şiirin

Bir tebessümden fazla bir şey değildir de şairin istediği.

 

Konuşlu olduğu matem

Vurucu bir im ile acılar illa ki tetiklenen

Söze gelmez göze gelir insan

Saza gelmez ölümün ç/ağrısına uyarken

Hecelerin dili bağlanır da yaşlarına mim koyarlar şairin.

İndinde mevsimin bir yapraktan ötesi değildir elbet

İçine gizlendiği o delici hücre

Gezindiği ne ki nazenin yüreğiyle?

 

Sevmek hep mi zor gelir insanların nezdinde

Tutulmuştur bir kez dili iyiliğin güzelliğin

Neşrinde hüznün

Koyu gözlerinde sitemin

Bağdaş kurulası şunca dize asla yetmez hem şaire

Yetinmeyi bilir yaşarken

Asla bilmez ama yazar ve severken.

 

Kırıcı bir imdir şairi boydan boya yere seren

Diktir lakin başı dimdik

Asılı kaldığı bir daldan öte köküdür

Sağlam olan yüreği mizacı

Şemsin izinde nazenin bir gölge…

Lanetse kovalanan

Arayıp da bulmuştur nihayetinde

Öncelikle kul olmanın hikmeti

Özünden sözüne dönen binlerce duygu

Hangi akla hizmetle düşmüşse şair yazmanın aşkına…

 

Büyülü dünyası yalnızlığın

Oysaki büyür gün ve gece

Yazmanın feridir tetikleyen yüreği

Yüreğin neferi iken kaleme basılı tetiği

Elbet şair ölmeyi pek sever

Dirilmenin gerçek kılındığı gecenin köründe

Kordan hecelerden medet umar

Layığıyla yaşamışken bir ömür

Lütuf edilendir yazılan kelam ve verilen emir

Suskunluğun devindiği ne ki

Günü bölen bir şiirden çok çok fazlası

Azımsanan sefil varlığı kelamın

Şemsin dengi olsa keşke her insan.

 

Yeter ki sevmenin mütenasip feryadı

Sessizliktir şairi yıkan

Yıkadığı sözcükleri aşk ile

D/okunmak arzusudur onunki

Başı göğe erecekmişçesine

Daha çok sevmenin meali ve hikmeti

Sevilmek ne ki yaşadıklarının nezdinde?

 

Sobelenen her sözcük içre dönük bir ukde

Seması varlığının elbet şatafatlı bir ışıktır secde eden

Yalnızlığın hüküm verdiği

Gönlü geniştir şairin içi ferah

Bazen sararıp da gün batımında

Şafağın g/izini sürdüğü.

 


( Şair Ne Mi İster... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.