Tahliye olmuþ bir düþ’ ün hayali ile baþ baþayým ve de Araf’ta saklý sýrlarým: sýr yüklü kýrýk ayna zinhar yaralý bedenim ve benliðim ve belleðim, sevgili.

Mihenk taþý kýrýlmýþ bir ömür özlemi saklý içimde en derinde.

Âþýklarýn resmettiði sevdalý þehir Ýstanbul’da kapana kýsýlmýþ varlýðým ve ödediðim bedellerim bir sürahi dolusu imge, limonata tadýnda bize özlem.

Maviden göðün hümayunu haþmetli martýlar aþkla sürtüþen bir gizem ve manen ben zenginim bir o kadar yaralý ve yamalý gecenin beli bükülmüþ olsa ne ki; yüzümden düþen bin parça bir hasret bir de kepengi ömrün, kanayan sözcüklerim.

Ah, sevgili: seni dilbaz yârim.

Ah, mikado çöplerim lehimledim ben her birini bu amansýz sevdaya.

Dökülen pullarý bilinmezin: zil takar oynar çengi bense çöpsüz üzüm misali salkým salkýmým aðacýn kurumuþ gövdesinde nazenin yapraklarým asýlý asma katýnda ömrün aþikâr aþkým ben hüzünle yýkanmýþ benliðim hazandan ibaret dünde unutulmuþ bir yeminim.

Emrine amadeyim, sevgili.

Tüten duman: kâh ada vapuru kâh kahvede okey oynayan adamlarýn sönmeyen izmariti.

Bir öyküyüm ben.

Öykündüðüm kibar bir mevsim aþka aþina hasretin tozlu yollarýnda gidip geldiðim.

Hüsraným.

Hümayunum.

Huda’m.

Kýyama durduðum her ezan vakti yalnýzlýðýmý dindiren Rabbim.

Mücevherim ben saf altýn.

Kaþýkçý Elmasý yüreðim…

Ah, kendimi kandýrmadým mý ben bir ömür?

Bir bedel.

Bir de ihraç edilmiþ sözcükler.

Nakliyesinde çalýþýyorum ben düþlerin bazen o kesif sessizlikte nasýl da kördüðüm.

Hüznüm.

Huzura yürüdüðüm.

Latife yaptým, sevgili: ben ve huzur olacak iþ mi?

Mütereddit benlik.

Münazara ettiðim kimlik.

Þiarý öykümün ölümsüz bir coþku belki de Alaeddin’in Sihirli lambasý her dokunduðumda bir yanýp bir sönen þimendiferi ölümün.

Sezilerim.

Ayaklarýmýn altýnda ezilen satýrlarým.

Bakma hani sular seller gibi yazdýðýma ben gözümü öylesine karartýrým ki bir anda uzay çöplüðünü boylar tüm servetim iken bitimsiz sözcüklerim.

Gönlümün sultaný, yarýnlarýn diyezi dünün diyeti ve ýsmarladýðým o þiir nasýl ki ulaþmadý adresime hasretine banýyorum bu aþkýn her zerresini haset edenleri tanýmadýðým kim varsa tarafýnca sevilip sayýldýðým ve iþte sýra sayý sýfatýna denk düþen bir minval göðün kaputu iken özlem ve gaza basýp da sürüklendiðim.

Ýmdadýma yetiþen elbet Mevla bazen susku bazen utku bazen ufku milat bildiðim.

Bir geçiþ ise þiir.

Bir kaçýþ ise yazdýklarým.

Bir tanýk ki sadece Rabbim ve iþte vuku bulduðu üzere o tevafuk aþkla neþrettim ben gecede nakþeden yýldýzlardan sordum seni susku giyinmiþ göðün her katresinde gizli saklý sevdayý sundum altýn tepside ve ölüm orucuna girmiþken bir ömür anladým ki ben zaten saklýyým mýntýkamda bazen siper edindiðim bazen sabrý bilediðim genelde kanaat edip dünyadan kopuk bir rozet takýlý yakama ve iki yakasý bir araya gelmeyen þehri Ýstanbul’un ve þairin özlemi ile bir bir nakþettim günü geceye devrilip de devindiðim ömrü ve her saniyeyi kayýt altýna aldým ve iþte þafak sayýyorum.

Solgun yüzüm.

Minyon yüreðim.

Solmamak üzere de açacaðým madem…

Rüþtünü ispatlamýþ ispatlamamýþ hangi duygumsa þehre pervane bir þehirliyim ben Ýstanbul’un lahzasýnda saklý bir martý belki de denizin yolunu unutmuþ aralýksýz sokak aralarýnda kendine yemek arayan ve elbet tek sýrdaþý iken gök kubbe ve cebbar bulutlardan kendine bir sýðýnak inþa etmiþken soluksuz kaldýðým kadar cüret de ediyorum bu imkânsýz aþka yeter ki sen berhudar ol, sevgili ve de asla ayaðýna taþ deðmesin…

Taþ üstünde taþ kalmamýþken baþýma atýlan taþa niyetlenip de ekmek uzattýðým bir ahali iken dünyanýn genelinde tavaf ettiðim þu duygu ekseninde ben sadece sýradan bir insaným bir o kadar sýra dýþý mizacýmla sýrasýz bir cümleden kaçýp da bir sözcükte saklanmanýn verdiði bitimsiz hazla asla da nokta koymayacaðým hem bu bitimsiz sevdama hem de soluksuz yazdýðým cümlelerime…

Cümlenizin bayramýný kutluyorum.

Bahþedilen nefesi boþa harcamanýn ertesi bir ömür bahþedilen kalemin de nüktesine konmanýn verdiði o huzur ve ümitle…