Kıymeti yok sözcüklerin artık gıybete
baş koymuş zalimin kayda geçen tutanakları
Benlik bir mecra değil artık hayat
Atıl yüreklerde kabarık bir istila
Ömrün güdüsü
İnancın nüvesi
Şakıyan kuşlara serdim ben ruhumu
Salkım saçak uçuşan saçlarında hüznün
Saati kurdum yalnızlığa
Kuduran şeytana isyanım ve ibrazım
Kolluk kuvvetidir şiir ve nicesi
Havsalamdan taşan cinnet geçirmiş
sözcükler
Kurulu düzenin enkazı
Sahiden de hicreti yakındır
varlığımın
Hicvinde yaşamın nükseden yeni gün
Nabzını alamadığım kadar artık dünün
Tünediğim bir şarkı bir şiir bir de
hüzün
Prangaların başkaldırdığı bir güzün
Sabahı
Nasıl ki meyyal aydınlığa
Mihrabımda seker heceler
Sakin mizacımın yerinde yeller eser.
Aşktır son durağım
Aşina olduğum özlemin ve yalnızlığın
Hicranına yenik düştüm bir kere
Hazzı kadar haiz olduğum tek zerre
Meali ölüm olsa bile neye yarar ruhun
isyanı?
Yâdındayım dünün
Yanındayım yârin
Ütülediğim kat izi sevginin
Varsa yoksa tükenen mecalim
Mücbir sebeplerden naklolduğum
Araf’ta dahi bulamazken kendimi
Esefle söylendiğim dikemediğim kadar
yüreğin söküklerini
Zehir saçan bir karanlık
Namımsa almış yürümüş bir kere
Şaklaban ve dalkavuk nice insan
Sevginin merkezinde cirit attığım
Bir ömre yaydığım sonsuzluk ve
boyutsuz
Misafiri iken Tanrının
Külümden doğmaz mıyım ansızın?
Tüten dumanında vapurun şehrin
semasında yol aldığım
Siması tanıdıktır acıların
Şiarı hüzündür yalnızlığın
Cenk ettiğim er meydanı
Ergen bir aşkın da tozu dumana
kattığı
Hali hazırda çocuk kalbim
Tutulan nutkuma eşlik ederken kalemim
Ne umdum ne buldum oysaki?
Safi gölgeler peşkeş çeken isyanı
Sair dalgalarsa aşar boyumu
Boyut değiştirdiğim her an her anı
Saklı tutulası bir sırrı
Vermişken de elimi ümide
Eşref saati şiirin
Celp eden göğün mıntıkasında uzanır
sözcükler
Ben ki:
Aymazlığında bilinmezin
Şerh düşülesi günün indinde
Şakıyan bülbüledir özlemim
Elbet haiz olduğum çiçek kimliğimle
Dağlar tepeler aştığım cihanın
Tetikleyicisi nice duygu
Boyut atlayan hüsranın tutulmuşken de
nutku
Seyrindeyim âlemi kuş bakışı
Kuş gibi çırpındığım vakitlerin
yolcusu
Yoldan çıkmamak adınadır uğraşım
Yerin göğün semazeni
Bir yıldız kadar da uzağında iken
mutluluğun, hayatın…