Müşfik bir renksin sen:
Yakutunda gözlerinin saklandığım
kadar hicazın sapladığım kalemin akan kanında yalnızlığın ve mevsimin yarenlik
ettiğim seferi iklim içimde esen yılmaz rüzgâr bense bir yılkı atı mabedim
miladım mihrabım yandan çarklı aymazlığında yanan ışıkların.
Ben askerim.
Ben yenilmezim.
Allah rızası için baş koyduğum vatan
aşkım ve mabedim varsın olsun mezarım.
İstikamet:
Ata’mın gösterdiği yolda.
İhanetse asla yakışmaz vatan
evladına.
İsyanım zalime; isyanım vatan
hainine:
Ben bir ananın bir babanın biricik
evladı lakin vakit geldi mi cennete gitmeye dünden sevdalı.
Peygamber Efendim, yüce Rabbim Size
geldim beni komşu eyle Efendimize ben ölsem bile bu topraklar bu millet sana
emanet yüce Rabbim.
Mizacım.
Miadım dolmuşsa bile.
Mabedim mezarımsa eğer ki…
Ey, anam!
Ey, babam!
Ey, Atam!
Ben ölmedim sadece görünmezim.
Ben ölmedim ruhumsa enginlerde saklı
ve işte cennetin müdaviyim pek çok arkadaşım gibi pek çok yiğit vatan evladı
gibi.
Ben askerim.
Ben asil kanı ile bir Türk evladıyım.
Türküler yanık.
Ağıtlar bağrında anamın.
Türkün sırtı yere gelmez hele ki hele
ki:
Allah rızası için baş koymuşken bu
yola Vatanı uğruna.
Nice beis.
Nice yeis.
Yasınız olmasın yatsıda kılacağınız
namazda dua isterim.
Ben Türkiye’yim ben asilim ben asi
bir rüzgârım içime eserim içine de ters eserim hainin, zalimin ülkesine ihanet
edenin ensesinde bir hışımla tek hamlede yere sererim.
Ölmedim ben.
Görünen o ki: bedenim kaskatı.
Ölmedim ben ki…
Sonsuzluğun yoldaşı.
Nefesim sönse bile.
Nefesi sönmez her bir Türk evladının
ve her bir yiğit neferin.
Acımız acınız.
Lakin bizler bu yolun yolcusuyuz.
Kutsal vatan toprağım ve yetişen
neslim, atam yadigârım yarenim yavuklum, eşim evladım anam babam.
Bayrağım şerefli.
Ayına yıldızına kurban olduğum.
Bayramımsa toprağa konduğum gün hele
ki bu toprak bana yadigar iken şeceremin neslinden seccadeye baş koyan milletim
benim başımın tacı ben sadece bir ana babanın değil tüm Türkiye’nin biricik
evladı.
Yanacaktır o ateş.
Adı İlahi.
Yanık kokmasın da hiçbir mektup.
Yârim, eşim çocuklarım size emanet
önce Rabbime.
Bu günler de geçecek ve sonsuza değin
yaşayacak Türkiye Cumhuriyeti ve hep dalgalanacak bayrağım.
Kimse huzurumuzu baltalayan.
Kimse bir baltaya sap olamamış, bu
kutsal vatan topraklarına göz koyan.
Ben gidiyorum hatta gittim ama
ardımdan geliyor nice vatan evladı biz askerler biz ülkemin koruyucu neferleri
biz Türkler elbet Rabbimize emanet.
Özgürdür bu millet hep de özgür
kalacak.
Yiğidim yiğitlerim yol arkadaşlarım.
Yüce Rabbim, Sana geldim.
Sen koru vatanımı, milletimi,
devletimi.
Teslimiyetim.
Teninde saklı iklimin.
Tasfiye etsem ne ki dünümü?
Türküler yaktığım, çağladığım.
Şiarım iken her mevsim ben ki: bir
mevsimde nice iklimle iç içe.
İçtimada iken iç sesim.
İhya olası yüreğim.
İfa edilesi nice vazifem ki ben
anamın gözünün nuru ben ki; servetimdir sonsuzluğun ufku.
Bir mizacım vardır ki meali yarın.
Sessizlikse hükmeden.
Sessizlik iken en gürültülü ses.
İz düşümü hayallerin.
Ölüme giderken bile ülkem Türkiye’m
diye çağlarım.
Yâd edilesi dünüm ve makberim ve
mahşerim.
Mayın dolu olsa ne ki önümde uzanan
yol?
Kimi bir kere ölür kimi bin kere ve
nasıl ki korkum yoktur vatan haininden nasıl ki baş koydum ben Türkiye aşkıma
kimse de döndüremez beni yolumdan.
Dünümde saklı yiten hayallerim lakin
yeniden hayal kurdum.
Tek hayalim iken Rabbin Dergâhı ve
işte şehadet şarabını içtim içeli Rabbime kavuştum.
Eserim yel gibi ezelden.
Eziyet addedilen ne ki eğer ki ucunda
vatan aşkı olmasa?
Aç yatarım susuz yaşarım ama vatansız
asla.
Yanarım yakarım ve tek yalvardığım
yüce Huda.
Ben ateşim.
Ben askerim.
Ben Türk’üm.
Ben yanık türküyüm.
Uçuşan tülüm.
Duvağıyım ölümün.
Davetlisiyim cennetin.
Aşkla baş koyduğum yol ki nasıl ki
dönüşüm olmaz.
Ufkumda asılı o bam teli namerdin
lafı dahi olmaz.
İsyanım zalime.
İsyanım vatan hainine.
Bu topraklarda yaşar yaşatırım
coşkumu.
Yağmalanmış ruhlardan değilim ben
cennetim cennet kokulu anam Anadolu’m ve yüce vatanım.
Kim çıkarsı çıksın karşıma asla boyun
eğmem eğdirmem de milletime yandığım kadar Allah aşkıyla canım feda olsun biricik
ÜLKEME…