Online Üye
Online Ziyaretçi
Renkler küskün yalnızlık mubah
Seferisi yorgun düşlerin
Ve metruk hecelerde
İzbelerde saklı günah
Söylemlerin satır arası
Nifak dolu bir karnaval adeta
Şairin kanatılan yarası
Emre amade gülüşler öksüz
Ve yetim şiirler
Kimse artık vefasız
Güruhlar ve seyyah acılar durağında
Aktarma yapan duyguların
Ve şairin hüznünün en doruğunda
Yatıya kalan hüzün
Yanık kokan ömrün
Bedellerini ise şiirlerin
Ödediği günbegün
Gün yüzlü seyyah
Gecenin pençesinde saklı izah
Gecenin idare lambası
Sönmeye mahal veren her yama her yara
Ve açık ara farkla seven şiirin de
öznesi iken kelam
Emir kipleri ve şair ise beklemede
Mutluluk hayta bir düş
Neşe hazin bir sevdada saklı o rüküş
Yapmacık gülüşlerin endamına kapılan
İblis
Ve zalim
Ve işte geride kalan nice insan
Toplanmış kâinat
Top yekûn firarda insanlık
Çocuk kalmak çocuk doğmak
Erişemedikleri yetişkinlerin yaşında
Dona kalan ömür
Ayrık otuymuşçasına
Azadesi sözcüklerin
Ardıç kuşlarının çığlıkları
Hüzün ve ölüm ilk sırada
Yorgun yüreklere dikilen fidanların
Her biri büyümeden
Çocuk kalpler alabildiğine ezilmeden
Sağaltmaksa acıları
Sataşan rüzgâra gücenmeden
Ve de güvenmeden yağan kara
Dağlara dikilesi o sancak
Aralıksız saydığı şairin
Nice şafak
Saklı şakağında ve her attığında
şafağı
Ölümle eşleşen ruhlar diyarı
Gönlün kâh firarı
Kâh fedaisi hayatın
Kelaynak kuşlarından da yok iken
farkı
Şairin ve tüm şiirlerin ve tüm
şarkıların
Elbet hazır ol da idam sehpası
Darağacında salınacakmışçasına her
acı
Açılmayan birer kutu iken dimağ
Diviti tükenmeyen kalem ve her sıralı
günah
Sırra kadem basmışken gün ve güneş
Sarmalında kâinatın
Sevi diline eş
Her şiir bir özlem
Her özlem bir yitim
Her yitimse yeni bir başlangıç
Elbet kusursuz değildi her gömülen
Bir de kusurlu iklimlerde sükûneti
dileyen
Kâh ferman kâh dize kâh hikâye
Ömrü heba etse insan ne ki?
Artık neyden ibaret ise gönül ve
dayalı silah
Kalbin atımı
Artık ruhların katılımı
Batıl duygularınsa dinmeyen acısı
Varsın bir batında doğmasın güneş ve
ay ve yıldız
Varsın farklı olsun kaderini içine
çeken her umut
İçlendiği ne ki şairin
İçtiği varsa yoksa hüzün şerbeti…