Heç nə verə bilməz sənin yerini,

Sýðmaz sənə sevgim cahana, qýzým.

Bəxþ etdin Cənnətin üçdə birini,

Təkcə varlýðýnla atana, qýzým.

Bir az naz-qəmzəli, bir az küsəyən,

Olsa tez inciyər xətrinə dəyən,

Ýnadda, tərslikdə mənə bənzəyən,

Heç güzəþt eləməz nöqsana qýzým.

Sənin gəliþinlə dünyam dəyiþdi,

Sanki ocaðýma nur topu düþdü,

Bilmirəm nə hikmət, bu necə iþdi,

Gəliþin can qatdý bu cana, qýzým.

Gözəl gülüþünlə, ruhum çaðlayýr,

Güləndə gözünün içi parlayýr.

Sən gülsən evim də gülür, oynayýr,

Qəhqəhən yayýlýr hər yana, qýzým.

Sən mənim dünyada ən həssas yerim,

Ölçülə bilməyən böyük dəyərim,

Gözündə yaþ görsəm, artar kədərim,

Qorxuram bu qəlbim dayana, qýzým.

Namiq Müslümov