Alnýma yazýlmýþ yəqin dərd çəkim,

Dərdi çəkə-çəkə azalýb çəkim.

Bu dərdin rəsmini bəs necə çəkim?

Əlimə heç kaðýz-qələm almamýþ

Kiminə bu dünya, sevinc yeridi,

Mənimsə üstümə kədər yeridi.

Bəlkə nə zamansa gözəl yer idi,

Bəlkə mən anadan hələ olmamýþ.

Ýstədim həyatdan nəsə qazaným,

Mənim də qaynasýn evdə qazaným.

Gördüm, nə çox imiþ quyu qazaným.

Məni qocaltdýlar yaþa dolmamýþ.

Baðýmda yetiþdi bol meynə, üzüm,

Ýmkan vermədilər bir salxým üzüm.

Etiraz etməyə gəlmədi üzüm,

Yenə də bir xeyri gördüm olmamýþ.

Ruhum sýxýlanda üz tutdum yara,

Barý sən sevginlə iþimə yara.

O da ürəyimdən vurdu bir yara,

Əvvəlki yaralar heç saðalmamýþ.

Gördüyüm hər þeyi salaraq yada,

Nə dosta sirr verdim, nə də ki yada.

Ya mən saf olmuþam… bilmirəm… ya da,

Dünyada kimsəyə güvən qalmamýþ.

Namiq Müslümov