Tərk edəsən səsli-küylü þəhəri,

Öz kəndində qarþýlayýb səhəri,

Unudasan içindəki qəhəri.

Fərqi yoxdur, qýþ ola, ya yay ola,

Ýki simit, bir stəkan çay ola...

Tələbəydik, bir zaman deyib-gülən.

Onda gözəl idi həyat mən bilən.

Tək dərdimiz bir saatdan bir gələn,

Beþ nömrəli, köhnə tramvay ola,

Ýki simit, bir stəkan çay ola...

Nə qədər də olsan dərdli-kədərli,

Bu dünyadan yapýþma iki əlli,

Ovunmaða bircə dost da yetərli,

Sən ona tay, O da sənə tay ola...

Ýki simit, bir stəkan çay ola...

Arzularla ömür gedər, gün gedər,

Boþ þeylərlə ömrü etmə sən hədər,

Xoþbəxtliyə bir daxma da bəs edər.

Þərt deyil ki, imarət, saray ola,

Ýki simit, bir stəkan çay ola...

Namiq Müslümov