Temkinli sevdiğimi kim söyledi ki?
Öncemden firar edip de yakaladığım zamanın ucunda saklı iken alın terim ve işte
dağılan mikado çöplerinde saklı o zemin: devasa bir kehanet bazense sıdkı
sıyrılan rehavet en çok da çömdüğüm yalnızlığın kibrinden sıyrılıp da sevgiyle
saçlarını ördüğüm kaderin tevazu yüklü gölgesinde uçuşan buselerim gibi ne buz
kestiğim ne de sevgime ket vuranlara dahi sitem ettiğim…
Ve işte alametifarikası sözcüklerin…
Göğün tamburi gölgesi;
Yerkürenin afaki bestesi:
Hazana yürüdüğüm Ağustos’un zirvesi
Nakşeden bir duygu ki sevgi
Nükseden her kalp çarpıntımı
Özenle taradığım kadar sevdanın
saçlarını
Öykünmekse aşka
Öldürmekse nefreti ve zulmü
Bekası günün
Dolduruşuna da gelmeden zalimin
Bir bir kök saldığım
Aşkın kirvesi
Ve işte beyitler aştığım…
Ve işte bentlerden sarktığım…
Hummalı bir coşkunun da arifesi
Adeta bayram ettiğim çocukluğumdan
kalan bir anı
O an ki:
Anılarla dolu iken de mazi
En asil duygu iken de bende kök salan
bu asi sevgi.
Bir dua…
Bir duvak…
Ve duayen renklerin açmadan solan
Hatmi çiçeği:
Öncem beyaz,
Andaki turkuaz
Yarınlarsa bazen pembe bazen sevdalı
bir nefti
En çokla en azın buluştuğu
Neferi olmakla gurur duyduğum en ulvi
hikmeti
Bahşeden Rabbime duyduğum bu aşka
Gönül koymadan da eşe dosta
Zarif bir terennüm
Safi gölgemde saklı azımsanan gücüm
Yere göğe şükrettiğim
Yâdında sevdalı dünümün
Gönlümde saklı surlardan firar eden
Ömrümün
Kutsandığım kadar da gönlümün
Nuru:
Gözümün suru
Aşkınsa katıksız huzuru
Sancılı ve sanrılı günlerin son
bulduğu…
Eşkâli kayıp bir mısrada ise kendimi
bulduğum
Azık ve de ayrık otu sözcüklerin
ansızın vuku bulduğu
Ve işte şaşalı bir şiire daha öykünüp
Ve işte şiveli sözcükleri gömüp
Ve işte en asil telaffuz ile
İstanbul Türkçesinde
Zarif bir teselli babında
Şehrin de alametifarikası iken Yeditepe’nin
zirvesinde
Doğan güneşe
D/okunmak babında
Neşrinde hayallerin
Nesrinde yazılası şiirlerin
En heybetli hikâyesi iken
Bilinmezin g/izinde…
Dur durak demeden
Sevebilmenin güncesi ve yetisi
Yetim yüreğimde büyüyen filizlerin
nüktesi
Aldığım nefesi
Vermekle iştigal
Rabbime şükre biat
Bir hazdır ki yeniden doğabilmenin
ukdesi
Aşk…
Nasıl ki şiarım…
Özlem nasıl ki içinde saklı yaralı
miladımın…
Öznemle sakit
Özverimde vakitli vakitsiz
sevdalarımın
Medarı iftarı
Aşkın gölgesinde dahi can bulan
Varsa yoksa gelecek baharların
ihbarı:
Mademki gün bu gün azizim…
Mademki bu sevgide saklıdır dinmeyen
hevesim…
Mademki aşk yoldaşım;
Mademki diz çöktüğüm kadar da
şiirlerimdir solmaz ışığım…