Göðün iniltisine karýþtý hurafeler ve beþ karýþ uzadý boyu yorgunluðun öyle ki gölgelerden alýp da nasibini kucakladý devasa laneti göðün minderi iken akýþkan bulut; rahmetin de özünde saklýydý ümit.

Kordan vaveyla ve tökezleyen yalýn ruhu ifrata kaçan hazandan bile alacaklýydý beþer yine de temsil etti yüreðindeki zafiyeti.

Týlsýmlý renkler azat etti gök kuþaðýný ve kýrklandý sevgi belki de minnet ehli bir seyirciydi özlem, aþkýn tadý damaðýnda kalan bir buse belki de kondukça alnýna masumiyetin isli bulvarlar bu kesti ve þehir mevsimin matemine teslim oldu.

Yorgun ruhlarýn da dinlencesiydi her gölge ve maðdur gözyaþý esir alýp da sefasýný yüreðin koz verdi melekler insanýn elinde yeniden biçimlenecek huzura biat kök saldý zemine.

Aþkýn fýtratýna uygun bir zemin aslýnda olmakla ölmek arasýnda gidip gelen arzular.

Hizaya gelen yüreðin müridi duygulardan sarkan salkým saçak ve nöbet tutan taziyesi günün geceye devrederken hüznünü illa ki çelme takacaklardý aþkýn mabedine.

Kadýnsal bir içgüdü ve sefere çýkýp da günün ikbalini gecede saklý tutan.

Yorgunluðun feri illa ki sönmüyordu ve mimoza düþler sýfatlarý mimledi ve sarýya döndü ruhun penceresi.

Zabýtlara geçmiþti aþk.

Boyunu geçmiþti hüzün.

Mevsimsel bir hükümle geceye þerh düþmüþtü Tanrý.

Yolunu g/özledikçe ölüme çanak tutan bir hayatý mimledi sonra da ve gazabýn alt yazýsýný mimledi sözcükler.

Bir buluta imrenendi coþkusu ölümün ve þah beyitler ýsrarla asýldý dizginlere.

Zamanýn unuttuðu her yenilgide ihbar etmeyi de görev bildi kader ve sumaðý günün elbette gönlün surlarýnda uzanan sefil heceler.

Bebeksi teninde ihanetin bir kadýndan ziyade erkek özentisi her sýfat aslýnda düþkünlüðü ile özlemin de çeperinde varsýl bir hikmet saklýydý.

Tüneyendi sözcüsü ruhun ve küreyen her fasýlada bilinmezin kök söktürdüðü.

Bir ihaneti ihbar edecekti Tanrýya aslýnda ihanet edecekti yargýya aslýnda dokunulmazlýðýnda ömrün süt liman gölgelerden medet umacaktý.

Hikmetin dürtüsü ile geceye þevk veren.

Aþkýn illet acýsýyla güne damga vuran.

Sudan sebepler.

Serden ibaret ömrü sýrlarla süsleyen.

Kayrasýnda yenilginin doðasýna çemkiren bir canlýdan ötesi var mýydý peki ve çakýl taþlarýnda kesilen ayaðýndan damlayan kanýn abdestini bozup da güzelliklerin yüklendiði her satýrý yaftalayan bir meziyet ile.

Ýklim sefasýný sürüyordu týpký Ekrem gibi cefasýný da saklý tutuyordu ceketinin iç cebinde.

Aþkla yýkanmýþ ruhlarýn uzaðýnda yüreðinde kök salmýþtý haris duygular ve elzem olana deðil içinden gelene odaklýydý.

Nöbet tuttuðu geceler geldi aklýna ve de nöbet geçiren hastalar.

Yandýkça vücudu havale geçirmeye saniyeler kala ruhunu teslim eden çocuklar ve bebeksi teninde ölümün bir gizi daha sonlandýran bir hadis gibi içinde tekerrür eden sefil gölgelerle de sohbete oturduðu elbette kozasýndan ayrý düþüp fermuarýný da açmýþken acýlarýn.

Sirayet eden her gölge günün dokusunda uhrevi bir coþku salýyordu ve mesleðinden baþka bir kaygýsý olmayan bir gölgeden baþka bir þey de deðildi elbette izdivacýna talip bir ön yargýyý dýþlayýp da içindeki hezimeti sonlandýrmak adýna pabuç pahalý olsa da ön yargýlarý silip adýmlarken ömrü soyut bir rahlede sinmiþliðin rükûu ile cezbedici yüreðinde güller açmasýna çeyrek kala.

Bir esaret iken sonlanmasýný gereken… ne gam.

Bir sözcükse iðfal edilen… akla zarar.

Ýnzivaya çekilmiþ ömrün de derdi tasasý þarkýlarda közlenmiþ notalarýn ihbar ettiði bir suskunluk belki de.

Ýtibar görmekle inkâr etmek arasýnda çeliþkili bir suskunluk belki de infilak öncesi o tedirginlik…

Geçit vermesine de gerek yoktu hani gecenin ve türevi karanlýk beyitlerin gizemine serilen de ehli keyif bir hürmet, coþkunun sonlanmadýðý ve aþkýn akýllanmadýðý.

Hücresinden ayrý düþen bir düþ gibi belki de baþý önüne düþen bir ölü gibi sýradanlýðýn künyesinde sýra dýþý olmayý özümseyen bir imgeye de geçme hakký tanýyan  trafik polisi gibi gölgelerin inkarýnda aydýnlýk yüklenmenin de bir meziyet olduðu.

Havada uçuþan soru ekleri ve kaynaðý belirsiz hüzün nöbetleri.

Elinin tersiyle itti çay bardaðýný ve içindeki yetimin gözyaþlarýný sildi ne de olsa az evvel gelmiþti morga götürdüðü kaçýncý hasta olduðunu hatýrlayamazken ne de olsa künyesinde seferberlik ilan etmiþti neþriyat ve sýra dýþý mevsimden de almýþtý payýný.

Hastane koðuþunda son gecesiydi ve nöbeti biter bitmez ömürlük vardiyasý da sonlanacaktý.

Her ne hikmetse izafi bir tutanakta saklýydý gece þerit deðiþtiren bunca hastanýn yataðýný yapýp da yeni gelecek hastalara sýra tanýndýðý artýk kaderin kaçýnýlmaz cilvesi iken: iyi de evdeki nöbeti ne zaman sonlanacaktý bir de morga kaldýrdýðý her hastanýn üzerinden alýp da cebine týkladýklarý: sahi kaç saat, kaç altýn bilezik ve kaç yüzüktü üstelik aldýrmadan hastanýn gözlerindeki yaþlara nasýl da aþýrmaya alýþmýþtý üstelik mesleðine icra etmeye baþladýðý ilk günden bu yana.

Aklý düne gitti ve ona akýl veren kýdemli hastabakýcýya.

Bir gece tam giyinmiþ de evin yolunu tutacakken þahit olmuþtu ve de inanamamýþtý gözlerine:

‘’Hey, Bahri Efendi hayýrdýr?’’

Kötü kötü bakmýþtý hain adam ve gözlerini devirip de nasýl tembihlemiþti:

‘’Aklýný kullanýrsan doktorlardan fazla olur gelirin.’’

Sahi ne diyordu bu adam?

‘’Gördüðüme inanamýyorum, aðabey. Ne yani ölüleri mi soyuyorsun sen üstelik sana emanet edilmiþken her biri?’’

Bir açýklamasý illa ki vardý ve iliþti yanýna:

‘’Al þu iki cumhuriyet altýnýný. Yaþadýðý kadar yaþamýþ þimdi sýra bizde.’’

‘’Buna göz yumamam asla.’’

‘’Ama ben sana göz yumdum.’’

Ne demek istiyordu þimdi bu adam? Ne yani sürgüsünü koyarken o felçli kadýnýn biraz canýný yaktýysa bu mu þimdi baþýna dert olacaktý?

‘’Onlar bize muhtaç ve biz de onlara.’’

Zar zor bulmuþtu bu iþi eniþtesinin yardýmýyla bir þekilde kadroya alýnmýþtý ne yani biraz þiddet uygulamýþsa bundan dolayý mý iþinden olacaktý?

‘’Aklýný kullan kardeþ ve saðlýk sektöründe de itibar kazan yeri geldi mi doktorlardan daha muktediriz hasta haklarýna. Hem sana iþin inceliklerini öðreteceðim hem de ortak olacaðýz. Ýstediðin kadar namusunla çalýþ bil ki ay sonu gelmeden maaþýn tükenecek ve sonrasýný düþün.’’

Ýlk önce kabul etmese de etraflýca düþünüp kabul etmeye razý gelmiþti. Öyle ya vücudu iflas etmiþ bir hastanýn fiþini çektikten sonra gömülürken iki üç kayýp eþyasý olsa kim fark edecekti ki hele yaslý ailesi acý içinde kývranýrken üstüne üstük paraya boðarlardý en ufak acýsýný dindirmiþ olmasý adýna o vefalý hasta bakýcýyý.

Ufaktan alýþmaya da baþlamýþtý hani üstelik iþe baþladýðýndan çok kýsa süre sonra bayaðý da sefasýný sürüyordu týpký öðretildiði gibi.

Biraz kassa da kendini baþlarda gerçi vicdaný bir türlü rahat edememiþti ama eþinin dýrdýrý sonlanmýþ ve evde bakýmýný üstlendiði babasý daha iyi þartlarda yaþamaya baþlamýþtý yine de sindiremediði çok þey vardý bir türlü tövbe etmeye yeltenmediði.

Aldýðý maaþýn kaç katýydý hastalardan yürüttüðü ve devamý da geliyordu.

Neresinden baksan emekli olduðu güne kadar saðlama aldý geleceðini ve artýk feraha çýkacaðý günün beklentisi ile son gecesini geçiriyordu hastane koðuþunda.

Bir bardak çay daha içecek sonra da pýlýsýný pýrtýsýnýn toplayýp evin yolunu tutacaktý üstelik babasýna daha iyi þartlarda bakacaðýna da emin, en azýndan babasý son günlerini konforlu geçirecekti ve Hakkýn rahmetine kavuþsa bile içi rahattý babasýný el üstünde tuttuðu için ve tüm birikimini de evdeki kasada saklýyordu üstelik evdekilerin haberi olmadan bayaðý da yatýrým yapmýþtý hastalardan çalýp çýrptýðý ne varsa yekûn olarak kim bilir kar dönüm arsaya denk düþerdi sonra da köyüne dönüp paþalar gibi yaþayacaktý.

Ve iþte tüm vicdan azabýný gideriyordu ne zamanki aklýna bunlar gelse ve iç rahatlýðýyla da uyuyordu en azýndan iyi bir evlat olduðunu biliyordu Tanrý.

Yoðun bakýmdan gelen çaðrýya odaklandý demek ki az evvel acile gelen hasta bu dünyadaki görevini tamamlamýþtý ve iþte son bir vurgun yapacak sonra da evin yolunu tutacaktý.

Her yer pislik içindeydi demek ki bayaðý can çekiþmiþti bu son gelen hasta. Kim bilir neyin nesiydi de aldýðý beddualarýn hakkýný vermiþti.

‘’Biraz elini çabuk tut Ekrem Efendi. Görünen o ki; hiç de itibar etmemiþ ailesi hastasýna baksana þuna her yeri yara ve pislik içinde üstelik acilin kapýsýna býrakmýþ þerefsizler. Hayýrdýr Ekrem Efendi?’’

‘’Yok bir þey hocam. Babam geldi de aklýma hem hanýmla nasýl ihtimam ederiz babama gerçi altýna sýk sýk kaçýrýyor ama.’’

‘’Sen de emekli olduktan sonra daha fazla ilgilenirsin babanla. Þanslý adam senin gibi bir oðlu olduðu için. Hadi ortalýðý temizle sonra da emekliliðin keyfini çýkarmak adýna evinin yolunu tut. Gerçi kaydýný yapmadý nöbetçi hemþire ama. Al da þu adamýn nüfus cüzdanýný kayda geçsinler ölü adamý. Zavallý adam demek ki kimi kimsesi yokmuþ. Herkes senin gibi mi ama?’’

‘’Mademki kimi kimsesi yokmuþ…’’

‘’E, ne olmuþ?’’

‘’Hiç öylesine dedim.’’

Gece mi aðýr basmýþtý üstüne mi aðýrlýk çökmüþtü sahi?

Sözcükler debeleniyordu iþte týpký iç sesi výzýldarken tüm dýþ seslere de kapalýydý ruhu ve iþte terk edilmiþ bir hasta kim bilir nasýl bir ganimetti üstünden çýkacak üstelik kimsenin de umurunda olmazken…

Yere düþen bir fotoðraf üstelik ters çevrilmiþ… rahatsýz olmasý nasýl da gereksizdi üstelik alýþkanlýk edinmemiþ miydi her hastayý soyup soðana çevirmeyi?

Çöken bu aðýr hava ama alýþýk olduðu bir atmosferde onu nefes almaktan alýkoyan ne olabilirdi ki?

Akla hala resimdeydi yoksa düþtüðü bu çukurda son iþini yaparken onu alt etmiþ bir maðduriyet miydi ölümün öfkesi ile ihtiras yüklü hayatýnda onu ne alaþaðý edebilirdi ki?

Önce yerden resmi alacak ve yanýna iliþtirecekti ölü adamýn sonra da nesi var nesi yok indirecekti cebe belli ki adam en yakýn zamanda kimsesizler mezarlýðýna defnedilirdi. Ve yine aklýna düþtü babasý: þanslý babasý ve ona nasýl da bebekler gibi bakacaktý o geceden itibaren.

‘’Þu resim neden takýlýyor ki aklýma? Ne yani gidip haber mi vermem gerekiyor kimse yakýný gidip de yüzlerine mi haykýracaðým neden hastanýza iyi bakmadýnýz diye?’’

Eðilip yerden tam alacakken resmi ilk ve son kez tövbe etti bir ömür yaptýðý bu ahlaksýzlýðý affetsin diye Tanrý ve…

Hastane onun çýðlýklarý ile çýnladý:

‘’Baba…’’