Online Üye
Online Ziyaretçi
Sana yazıyorum dinle…!
Yüreğime hançeri vura vura karalıyorum…
Sol yanıma düşen acıyı gördükçe
İsyanlarım çoğalıyor
Hangi dilde avazlansam da
Duyulmuyor çığlıklarım
Mültecisiyim şimdi aynadaki suretimin
Ellerimse düğüm düğüm nicedir saçlarımda
Anlayacağın bir dili yok acımın
Kürtçe ağıtlarıma
Türkçe hezeyanlar yolluyorum
Duyuyor musun bak sabah olmuyor…
Yüreğimin onmaz çukurlarında
Tek satırlık sevdaya
Çok sesli sitemler yüklüyorum
Us’umda fitili çekilmiş
Bir rüzgâr hüzzamı dillendirdikçe
Garip bir endişeye satıyorum umutlarımı
Biliyorum yarınımız yok!
Yasak yüzümüze gülmek!
Biliyorum anlamsızlığını bildiklerimin
Lakin ıssız toprağımda
Yeni anlamlar yüklerken düşlerime
Ç/alıntı ezgiler beliriyor zihnimde…
Bizim yalnızlığımız ağır gelir
Yüreğimizin kalabalığı yansır gözlerimize
Lakin yüzümüze sahte gülücükleri teyelleyeli
Bir kimliği olmadı bakışlarımızın
Elini eteğini çekti mutluluktan yüreğimiz
Ki oda hiç uğramadı semtimize
Caddelerimiz dar
Sokaklarımız hep yabancıydı…
Mutluluk uğramadı bize
Bilmedi ömrümüz tadını
Biz bilemedik belki de
Kim bilir belki diye diye
Us’umuza yükledik hayalleri
Kim bilir belki de…
Diyorum ya sana ,
Biz beceremedik cesareti
Hep büyük geldi kefaretimize
T/adını bilmediğimiz sözcüklere
Pişmanlıklarımızı yükleyerek
Zorladık hep şansımızı
Bizim belki de hiç şansımız olmadı…
Tek bir selam…
Sabahıma gökkuşağı olacakken
Gözlerimin hüznünde canlanıyor
Durmadan
Bıkmadan
Yorulmadan susuyorsun…!
Sen sustukça çoğalıyorum
Konuştukça bak hiç…!
Öyle ya..!
Bizim türkülerimiz size uymaz
Biz acıdan dem vurdukça
Siz ritimsiz gülücükler biriktirirsiniz gamzelerinize…
Dinle bak zifiri zindan geceyi
Sılasız gülüşlerimi al
Anlat ne var ne yoksa
Sancıyla kurulan cümlelerin baygınlığında
Düş yorgunu bir kalemin
Umutlarına devrim ol mesela…
Aynı kentte
Bir maviye yakınken uzak
Yanık bir ezgiye sevdalı
Aynı dil’in uç noktalarında
Kanatıyoruz dağlanmışlığımızı…
Ne fazlasın diyeceğim
Ne de eksiğim anlayacağın…
Siluetini gömdüm gömeli ömrümün atlasına
Yollarımdan hüzün eksik değil
Dağlarımdan çığlar indikçe imgelerime
Tümcelerimin yitikliğinde arıyorum kaybettiklerimi…
Bilirim ki
“bilekleri kesik bir intihardır yaşam
Düştüğü yerde tanımazken kendi suyunu yağmur
Aynı dalda gül bile anlamaz dikenini…”
Sen yine de
Dillen yüreğimde susma…” kem “ bakan geceye “o”dediğim
“bir selam sal bana sabah olsun…!”
Dili ol yurtsuzluğumun… Sen vurdukça tellere aşk’a değsin mızrabın…