Online Üye
Online Ziyaretçi
“ Bana kirletilmiş bir yalnızlık bıraktılar sadece …”
Gözlerimin yaşını akıtıyorum nicedir
Yüreğimin çukurlarına…
Bilmiyor
Görmüyor
Duymuyorum
Hüznüme çizdiğim intihar filmlerini…
Ayrılık yaşı gelmiş ömrümün
Vedalarımı toparlıyorum odamın boşluğuna
Tek satır yazmak gelmiyor içimden
Ama gözlerim tek tek uçuruyor kuşlarını
Ayrılıklar diyor dilim
Sevdanın değişmez alın yazısı…
Anne hadi üfle gözlerimin içine
Bu damlalar dağıtacak mürekkebimi …!
Daha sabaha çok var diye avunurken
Donmuş bir öfkeyi
Öylece ırgalıyor sükûnetim
Ve ben içimde bir dünya imge
Kırgın
Kızgın
Öylece kıvrılıyorum şiirlerin köşesine…
Duydun mu bak anne..!
Kurşun yağıyor yine üryan kalmış kelimelerime
Gözyaşlarım hayallerimle kesiştiğinden beri
Umuduma gün yüzü yok
Nicedir karanlık zihnim
Bir sen bilirsin anne
Bir maviliğe nasıl yakışır gülmek
Bir sen anlarsın anne
Gözlerimin b/eladan imlasında
Harflerimin sızıyla başkaldırışını ömrüme…
Saçlarını şiirler tarıyor acılarımın anne
Ben olmaktan çıkalı nicedir bilmez misin?
Karanlığa suskularımı gömmekten yorgunken
Sabrı isyanla nasıl kınadığımı
Görmez misin anne…!
Sevinçlerimin çocukluğuna bir buse anne…!
Suçüstü yakalansın zaman
Ne kadar anladıysam hayatı
O kadar yaşayayım anne…
Sendeleyen yüreğime sür şefkatini anne
İhanetin sıcaklığı soğumamışken daha
Öznesine hapsedeyim muhtemel gidişlerimi…
Anne…!
Nicedir uykusuzum bilsen
Koynuma uzanan yalnızlığım körüklendikçe
Bir kez daha ölüyorum…
Hadi üfle yüreğime anne…!
Yılmayan hazanmış teni sarartan
Yaşadım anladım anne…!
Anladım…