Þeffaf bir tül gibi

Büründüm yalnýzlýðý.

Sorgulamadan, düþünmeden

Kanýksadým artýk:

Kimsesizliði ve çaresizliði.

Düþlerim kanatlanýrken

Birer birer,

Kolu kanadý kýrýk bir kuþ gibi

Süzüldüm pervasýzca

Karanlýðýn izbe

Ve kuytu köþelerine.

Derken ýþýklar

Söndü teker teker.

Karlar yaðdý

Güvendiðim daðlara;

Karlar yaðdý

Kýzýl saçlarýma.

Yaðmur býrakan bulutlar gibi

Nemli gözlerim;

Esen soðuk rüzgârlarla

Kaskatý kesildi kalbim.

Duyarsýz ve sessizim

Kalabalýk yalnýzlýklarda;

Teselli kâfi gelmez;

Medet de ummam

Ne dosttan,

Ne de vefasýz yardan.

Dolanýrým biçare

Dünya denen mahpushanede.

Yolculuk nereye,

Ah, bir bilebilsem,

Derdim ne,

Keþke çözebilsem.

Derman saklýdýr zamanda;

An ve an yürürüm

Hak yolunda.