Her dem için için,

Hani efkârdan dem vuran

Ve yalnýzlýðýn o sessiz ritminde

Usul usul yas tutan…

Deðer mi deðmez mi, bilemem

Yine de asla vazgeçemem.

Soluk bir bakýþ,

Biraz hüzünlü,

Yerleþmiþken gözlerine,

Ya sicim sicim yaþlar boþalýrken

Tutsaklýðýnýn esaretinde.

Deðiþen ne idi ya da kim

Beni yolumdan eden,

Olmuyor iþte

Söz geçmiyor o gizemli derde.

Bilirim; bir öylesin bir böyle

Ne vardý ki el attýn,

Nadastaki gönle.

Bir rivayet idi

Tek bildiðim,

Baþ gelince

Hepten gizlediðim.

Yalan yanlýþ

Kulaktan dolma;

Bilemedim; suç sendeymiþ oysa.

Ne inkârý mümkün

Ne de gizli saklý,

Elbet bu derdin bir çaresi olmalý.

Ne varsa payýma düþen

Olsun, razýyým yaþamaya ezelden.