Ait değilim
Adilane addedilen
düzeneğin
Çok uzağında,
Meylederken o devinime,
Var olmanın külfeti
Derken kıyısı adsız
dünlerin
Yürürken yana yakıla.
Uzağında tüm imgelerin
Sureti karanlık
gölgelerin…
Köşe başında el açmadım
ki
Sanır mısın ki
yüksündüm sevmekten.
Sevilmek ya da nefret
Hatta nice dirayetsiz
sanrı
Sinemdeki garip sancı;
Adı ha aşk ha külfet,
Ne varsa yordanası
Uzağında ya da uzağımda
Döngünün son çeyreği,
Sadece isimsiz bir
hikaye.
Boyunduruğu üçüncü
şahısların
Kıymet bilseler keşke
Sıradan ve müptelası
Nemalandırılan ve
Sükutu mesken eylemiş,
Uzak yine de
Kim bilir kimler tutsak
Fazlasıyla yeknesak
olsa da
O keskin bıçak
Ortasından böldü ömrü
bir kere
Ellerimle usul usul
dokunmuş olsam da
Eremediğim nihayet.
Resmi çizdim boş bir
sayfaya,
Beyaz ve pürü pak idi
Görünen tek nesne
Erişemezken varlığına.
Kulağımda hala aynı
şarkı
Nakaratı sen,
Dilimde ve ellerimde
adsız yarınlar
Vakıf olamadığım ne
varsa
Bilirim tüm
bilinmezliği ile sırıtırken
O kaçınılmaz son
Varsın olsun erken..