Bir kesit ýsmarlamak tarihten,

Ç/alýntý:

Sonra da anlamýn anlamsýzlýða mahkûmiyeti…

Yine insan sarrafý bir dokunuþun,

O sesin peyderpey yükseliþi:

Sesten öte bir güç;

Güçten öte deli bir araz,

Aslýnda mahkûm edilen insan ve Tanrý’sý

Yine gizemine yoldaþ bir ýssýzlýk

Ve perde arkasý ömrün,

Kýyýmlardan geçen

O taarruzun da ayak sesi.

Hangi minvalse gökten uçuk,

Hangi suretse

Ýnsan kadar kaçýk

Ve hangi dirayetse

Sýðdýðýmýzdan fazlasý

Sýðlarýn arka yakasý

Belki de enginlerde ölmenin gücünü aþan

Sýðda yaþamak kadar

Beyhude bir serzeniþ

Yine içten

Yine yoktan var eden tek kudret.

Ýçerlese de zaman zaman insan

Doldukça kabrinden evvel

Yüreðine isyan,

Deli fiþek bir terennüm

Marifet bellemiþ bir kez ihaneti,

Aþký heba etmiþ kininden

Akýttýðý kirine bile yabancý

Ýçindeki fýtrat,

En deli mýzrap iþte

Boykot ettiðine biat

Bir de körelmeyi sehven sahiplenmiþse.

Kayýtlarda olmayan bir taarruz

Edinilesi bir kudreti

Yaftalarken insanüstü bir güce

Sýrnaþýk bir gülümseme ile

Dokunmasý an itibari ve

Uzaðýnda zamanýn;

Týrsan kendi gölgesinden

Hangi insan deðil ki

Derlediðine dertlenip

Yan yatan kibrinde kinaye zaman zaman:

Edinilesi güçten bile öte

Nefretin bileþkesi haset yüklü

Bir söylencede insanlýðýn manasý.

Arþ-ý alaya çýkan koca bir coðrafya

Ýnsanýn bekasý

Hanidir dilinde zehir,

Gölgesinde ihanet

Yüreðinde bitimsiz kibir ve bitimine

Saniyeler kala ömrün

Etmeyi unuttuðu tövbe:

Makberinde yosun tutan günahlarýn

Bedeline eriþen bir cürümden bile

Çok öte,

Asýlsýz sevgiyi ihbar eden

Meleklerden bile utanmayý ertelemiþken

Ýnsan ve zafiyeti…

Belli ki götürecek cebinde kefenin

Ar damarý çatlasa bile

Korkusuzca harcarken zamaný biteviye.

Keþke gönül gözünden alsaydým nasibimi,

Demeyi hor gören ruhu yitik

Zavallý fani.