On yaþýnda bir köy çocuktum. Köy okullarý Nisan ayýnýn sonlarýnda kapandýðý yýllar. Karnelerimizi aldýðýmýz zaman biz köy çocuklarý için uzun çileli günler baþlardý. Uzun yaz boyunca sýðýrtmaçlýk görevine baþlardýk. Çobanlýk güzlerimiz ta Eylül ayý ortalarýna kadar aralýksýz sürerdi. Günlerin yüz yýl olduðu, akþamlarýn geç geldiði günler..!

         Karnelerimizi alalý iki hafta geçti. Mayýsý ortaladýk. Çayýrlarýmýz iyice yeþerdi. Buðday ve arpalar boy attý. Aðaçlarýmýzda çiçekler yapraða dönüþtü. Yaylacýlýk günleri baþladý. Önce ortalama bir buçuk ay sürecek kýþla diye adlandýrýlan aþaðý yaylaya çýkacaðýz. Cuma günü muhtarýmýz yaylaya çýkýþ iznini verdi.

         Hazýrlýðýný yapan aileler üçer-beþer gruplar halinde yaylacýlýðý baþlattýlar. Biz de bu kervana katýldýk. Bir gün erkenden kap-kacak, birkaç kat yataktan oluþan yayla eþyalarýný kaðný arabasýna yükleyip yola çýktýk. Kaðný hýzýyla ancak iki saatlik bir yolculuktan sonra kýþlaya vardýk. Annem ve babam eþyalarý yayla evimize taþýdý.

         Yayla havasý, oksijen bol. Rakým 2000 metreye yaklaþýyor. Karnýmýz zil çalmaya baþladý. Annem yaylacýlýðýn ilk günü piþirilen mýhlama piþirdi. Karnýmýzý doyurduk. Yaylaya birkaç gün önceden taþýnanlar yerleþmiþler. Bacalarý tütüyor. Bizim acilen yapmamýz gereken önemli bir iþimiz var. Yayla odunu hazýrlamak…

         Annem eþyalarý yerleþtirirken babamla ben kaðný arabasýyla daðlarýn eteklerine yöneldik. Eski Yayla denen düzlüðü geçip iki yaný dik yamaçlý vadimize ulaþtýk. Vadinin iki yüzü ladin, köknar, gürgen, kayýn aðaçlarýyla kaplýdýr. Karlý kýþ günlerinde kar ve sert esen rüzgârlarýn kýrdýðý aðaçlarýn dallarýný toplayýp bir kaðný arabasý odun devþireceðiz.

         Öküzleri salýverdik. Daðlarýn doruklarýnda eriyen karlar vadimizde akan çayýmýzý besliyor. Ak köpüklü çay çaðlayarak akýyordu. Ormanýn içlerine girip bulduðumuz dallarý kaðnýnýn yanýna taþýmaya baþladýk. Vadinin karþý yamacýnýn yukarýlarýnda sýðýrlar yayýlýyordu. Ara ara sahipsiz, çobansýz yayýlan sýðýrlarý gayri ihtiyarý gözlüyorum.

         Ýþimizi hemen hemen yarýladýk. Bir hayli odun devþirip kaðnýnýn yanýna taþýdýk. Bir taraftan da yaný baþýmýzda taze otlarý oburca otlayan öküzlerimizi gözlüyoruz. Son bir kez daha ormanýn içine vadinin yukarýlarýna yürüyüp bir kez daha odun taþýyacaðým. Yokuþ yukarý yürümeye baþladým.

 Bir anda Uzun Kekrelik diye adlandýrdýðýmýz vadinin yukarýsýndaki sýðýrlara taraf baktým. Hayvanlar aþaðýya doðru umarsýzca koþuyorlardý. Sýðýrlarýn normal koþullarda öylesine can kaygýsýyla koþmaz. Pür dikkat olayý izlemeye baþladým. Aramýzda fazla mesafe yoktu. Aman aman!  Koskocaman boz bir kurt hayvanlarý kovalýyordu.

Allah ne verdiyle; ýslýk baðýr-çaðýr ünlemeye baþladým. Babamda olayý gördü. O da benden daha kuvvetli hay-huy diyerek baðýrdý, ünledi.  Kurdun þerrinden zavallý sýðýrlarý kurtardýk.

Biraz daha odun toplayýp kaðný arabamýza yükledik. Babam arabaya refakat ederken ben de sýðýrlarý toplayýp yaylaya yollandýk. Zaten akþam da yaklaþýyordu.

Yaylaya lejyonerler gibi döndük. Hem bir araba odun getirdik hem de bir komþunun hayvanýnýn telef olmasýný önledik.

         Ayný yýlýn aðustos ayý sonlarýnda yine ayný yerde kurtlarla ilgili bir olay daha gözlemledim. Temmuz ayý baþlarýnda daðlarýn doruklarýndaki son yaylaya göç baþlar. Temmuz ve aðustos aylarý ortalama 2500 metre rakýmlý daðlarýn düzlüklerinde geçerdi günlerimiz. Ben her zaman ki gibi sürümün baþýnda çobaným. Sayýsý 100’ü aþkýn koyunlarýmý otlatma görevi benim üzerimde.

         Havalarýn açýk olduðu günlerde biz çobanlar sürülerimizi yayla düzlüklerinde yayardýk. Aðustos ayýnýn sonlarýna doðru bozuk havalarda yayla düzlüklerinde bir günü akþam etmek hiç olanaklý deðildir. Yayla bozum günleri yaklaþmýþtýr. Günlerde kýsalmýþtýr. Sisli, puslu günlerde bir de sürekli yaðmur yaðýnca ýsý iyice düþer.

         Böylesi yaðýþlý bir güne uyandýk. Hedef yaylalarýn köy tarafýndaki otlaklar. Derin vadinin yamaçlarýna taraf çevirdik sürülerimizin yönünü. Vadimiz daðlarýn doruklarýndaki düzlüklere göre daha bir korunaklý sert esen rüzgârlara karþý. Köyün tüm çobanlarý vadimizin iki yüzündeyiz. Benim bulunduðum yamaçlarda çok seyrek aðaçlýklý. Buna karþýn karþý yamaç ladin, gürgen, kayýn aðaçlarýyla kaplý.

         Çobanlýk günlerinde zaman bir türlü geçmez. Hele yaðmurlu bir günü bitirip eve dönmenin mutluluðuna ermek bir güzelliktir. Sürümün baþýndayým. Neyse soðuk bir günü yine bitmek üzere. Bu arada sis çekildi. Güneþ yüzünü gösterdi. Güneþi görmek kýzgýn bir çölde yeþil bir vaha bulmak gibi bir þey. Mutluyum… Sürümün yönünü yaylalara taraf çevirdim. 

         Sýrtým ýsýndý. Çileli bir günü bitirmenin mutluluðu içindeyim.  Vadinin karþý yüzünde 200’ün üzerinde kalabalýk keçi sürüsü ormanýn derinliklerine daðýlmýþ durumda. Ara ara keçi sürüsünü de izliyorum. Sürü sahibi Ýlhan Aðabeyin iki tane de kocaman çoban köpeði var. Köpekler sözüm ona sürüyü kurtlardan koruyacaklar…

         Bir anda babamla yayla odunu hazýrlarken tanýk olduðumuz bir kurdun sýðýra saldýrdýðý yerde köpek dalaþý oldu. Keçi sürüsünün en üst tarafýnda iki köpekten baþka iki köpek daha ortaya çýktý. Ýlk anda köpek zannettiðim hayvanlar iki azý kurttu. Karþýdan sinema filmi gibi izliyordum olayý.

         Kurtlarla dalaþ uzun sürmedi. Kurtlar farklý yönlere doðru koþmaya baþladýlar. Köpeðin birisi bir kurdu, diðeri de diðer kurdu kovalýyordu. Ýlhan Aðabeyin köpekleri iri yarý, güçlü köpeklerdi. Maalesef bu köpekler cüsselerine yakýþacak düzeyde bir baþarý saðlayamadý. Köpeðin birisi rakibini biraz takip edip kovalamadan vaz geçti.

         Diðer köpek kovalamasýný sürdürdü. Kurt önde koþuyor, köpek 2-3 metre arayla takip ediyordu. Yorulmuþ olacak ki, kurt aniden yere çakýlýrcasýna durdu. Köpek de aradaki mesafeyi koruyarak o da durdu. Biraz sonra kurt koþmaya baþladý. Köpek de arkasýndan koþusunu sürdürdü. Bu kovalamaca ayný biçimde birkaç kez tekrarlandý. Aralarýndaki mesafe hiç deðiþmedi. Daha sonra köpek kovalamadan vaz geçti.

         Koskocam köpek kurdun maskarasý oldu. Oysa iri cüsseli köpekten ben daha fazla baþarý beklerdim. En azýndan birkaç kez kurda yakýndan saldýrmalýydý. Maalesef beni hayal kýrýklýðýna uðrattý..!

         Ýlhan aðabeye köpeklerin kurtlarla ilk dalaþtýðý yeri tarif ettim. Sürülerimiz yaylaya yaklaþtýðýnda Ýlhan aðabeyle yan yana geldik. Durumu sordum:

         “Ýnþallah, fena bir durum yoktur?”

         “Maalesef kurtlar bir keçiyi parçalamýþlar! Senin tarif ettiðin yere gittiðimde parçalanmýþ bir keçinin gövdesiyle karþýlaþtým!”

         Yapacak bir þey yoktu. Kalabalýk keçi sürüsü. Aðaçlýk, ormandan da yararlanan kurtlar amaçlarýna ulaþmýþlardý…

         Kurtlarla mücadele köy yaþamýnýn bir parçasý olagelmiþtir yýllarca. Bazen kurtlar amaçlarýna eremeden saldýrýlarýnda hayal kýrýklýðýna uðrarlar. Babamla benim sýðýrlarýn imdatlarýna yetiþmemiz gibi. Çoðu kez de Ýlhan aðabeyin keçisi parçalarlar ya da bir kuzuyu kaptýklarý gibi ormanýn derinliklerinde kaybolurlar.

         Bizim yörelerde “Uyanýk çoban kurdun nasibini elinden alýr.” derler. Lakin ne kadar dikkat edilirse edilsin. Kurtlar bazen bir kuzu bazen kendi baþýna çobansýz otlayan bir sýðýrdan nasiplenirler.